yaxşıyam
Rövşen. Mence yaxşı deyilsen. Hazırlaş hekime gedirik
Nezrin. Rövşen vallah yaxşıyam
Rövşen. Nezrin dedim hekime gedirik hekimin dilinden eşitmek isdeyirem yaxşı oldugunu
Nezrin. (Başını aşagı dikir ) hekimlik heç ne yoxdu başqa sebebdi
Rövşen. Anlamadım nece yeni?
Nezrin. Rövşen deyesen men hamileyem
Rövşen. ( Sevincle ) ne? Düz deyirsen?
Nezrin. Deqiq bilmirem amma deyesen eledi
Rövşen. ( Nezrini qucaqlayır ) inşallah ele olar
Nezrin Rövşeni özünden iteleyir. Rövşen heç ne anlamır.
Rövşen. Sene ne olub? Sen niye bele edirsen?
Nezrin. Azzar niye bele edirem. Bayaq menimle soyuq davranan kim idi
Rövşen. ( Gülür ) caaan gülümün fikri hele orda qalıb. Gülüm Nezrinim seninle soyuq davranmırdım ee bir az esebiydim de
Nezrin. Esebinden mene ne!
Rövşen. Yaxşı bagışla birde etmerem
Nezrin. ( barmağıyla Rövşeni hedeleyir )birde bele etsen üzünede baxmıyacam!
Rövşen. (Nezrini qucaqlayıb gülür ) pah. Yeni sen menim üzüme baxmadan dayana bilersen?
Nezrin. ( Gülür ve susur )
Rövşen. ( Özünden razı şekilde ) he ne oldu
Nezrin. ( Eseble ) heç ne
Nezrin Rövşenin qolları arasından çıxaraq yatagına uzanıb Yusifin üstün örtür. Rövşen sakitce dayanıb onlara baxırdı. Nezrin oglun qucaqlayıb öpür.
Rövşen. Yavaş uşaq oyanacaq
Nezrin. Sene qalmayıb
Rövşen. Off yene başlamada
Rövşen yavaşca çarpayıya yaxınlaşıb çarpayının kenarında oturur. Nezrin ehmalca oturur.
Rövşen Nezrini qucaqlayıb alnından öpür.
Rövşen. ( Pıçıltıyla ) qutarda bu sögbeti dedim axı bayaq esebiydim bilmeden seninle kobud davrandım bir de ele et...
Aniden gelen zeng Rövşenin sözün yarımçıq qoyur.
Rövşen gözlerini ekrana dikir.
Rövşen. ( Teeccüble ) Orxan? Gecenin bu vaxtı niye zeng edirki
Nezrin qardaşının adın eşiden kimi telaşlanır
Rövşen telefona cavab verir.
Rövşen. Alo
Orxan. Alo Rövşen hardasan?
Rövşen. Evdeyem nediki?
Nezrin. ( Hıçqıraraq ) ne olu bbb?
Rövşen Nezrine mehel qoymadan danışıga davam edir
Orxan. Tecili seninle görüşmeliyik
Rövşen. Niye? Nese pis

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>