AĞLASILMAZ CİNAYET
YAZAR:EBÜLFEZ
10.Bölüm
Ateş:- Sorğuya hazırsınız?
Sadiq:- He,men bilirem ki,menim bundan başqa çarem yoxdur.
- Bu sizin üçün en yaxşısı olacaq Sadiq bey.
- Mene tekce Sadiq demeyin kifayet eder,biz düşmen ailelerden olsaq da,neticede men senin dayın oğlunam.
- Memnuniyyetle. Onda bele başlayaq,meni öldürmek emrini sene kim verib?
- Heç kim.
-Bes sen menim İstanbulda olduğumumu haradan bilirdin?
- Bunu mene mektubla demişdiler.
- Nece yeni?
- Mene kimse mektub göndermişdi. Mektubda senin İstanbulda olduğunu yazmışdılar. Menim senden intiqam alma zamanım gelibmiş.
- Mektub kimin adına idi?
- LQ.
Ateş bu adı eşidende zerre teeccüblenmedi. Sanki o emin idi ki,o LQ deyecek. Bu sualı sanki formal olaraq soruşmuşdu.
Ateş:- Bes bu mektubda başqa ne var idi?
Sadiq:- Seninle atamın düşmençiliyinizin sebebleri,sen onu öldürene kimi keçen tarixiniz qeyd olunmuşdu.
- Yazılar türk dilinde idi ya azeri?
- Her iki dilden istifade olunub. Eslinde bu menim teeccübüme de sebeb oldu. Türk dilinde yazılanlar tarix kitabına düşe bilecek melumatlar idi. Esas melumarları ise azerice yazmışdı.
- Menim haqqımda nese yazılmışdı?
- He,senin xain olduğunu,teşkilatı satdığını yazmışdı.
- Bu yalandır,teşkilatı satan senin atan olub. Bunu tarixi senedle sübut ede bilerem.
- Men eslinde sene teşekkür etmeliyem. Atam menim de.anamın da başımıza min oyunlar getirib. Men eslinde ona nifret edirem. Onu öldürdüyün üçün sene minnetdarlıq evezine seni öldürmeye yaxın idim.
- Atanın ne cür birisi olduğunu bile-bile niye bele etdin bes?
- Çünki o mektubu yazan adam menim anamı öldüreceyi ile meni hedeleyirdi. Men anama göre seni öldürmeye mecbur idim,hele de mecburam.İstesem seni çağırmadan sene ateş aça bilerdim. Amma seni öldürmek istemirdim,men sene borcluyam.
- O mektubu göre bilerem?
- Elbette ki he. O mektub mendedir.
O elindeki mektubu Ateşe uzatdı. Ateş diqqetle mektubu oxumağa başladı:
- " Salam möhterem Yalçın Efendiyevin oğlu Sadiq bey,ilanlar

[1] 2 3 ... 6 >>