YAZAR:ŞEMS
"Mene Bu Nagilin Sonunu Soyle"
10. Bolum (REAL)
Artiq öz evimize gelmisdik. Axsama kimi orda olsamda, bir defede Vusalla qarsilasmadim, qacirdim ondan. Oda meni cetin veziyyetde qoymayib, getmisdi. Eve gelib gulerek yatagima uzandim. Ureyim cox tez vururdu, sesi qulaqlarima gelirdi, qeribe hissler besleyirdim icimde. Inanmirdim ozume nece ola biler axi? men Vusala vurulmusdum? Birden gulen uzum solmusdu, axi Kamran mene ders olmusdu. Indi Vusala nece inanim? Belke Buda oyundur. Yataqdan qalxib guzgunun onune kecdim. Oturdum. Men Vusala sans vere bilmezdim. Bele tez inanmali deyildim. Beynimle ureyim sanki savasa girmisdi, daha da cox fikirlesmeyib yatagima uzanib yatmaga calisdim...
Seher oyanib hazirliqlarimi gorub, universitete getmisdim. Derslere girsemde, fikrimi toplayib qulaq asa bilmirdim. Artiq derslerde bitmisdi, qalxib cantami goturub sinifden cixib heyete dusmusdum. Vusali gozum axtarsada yox idi. Fikirlerimde ne qeder duz oldugumu bilmisdim. Yavas addimlarla eve gedirdimki, aniden kiminse onume kecmesi ile, yerimden sicramisdim
G: ayy Allah. Hiii ureyim...
Elimi ureyimin ustune qoyub gozlerimi yumdum
V: cox qorxdun? Bagisla bilmedim. Heqiqetende uzr isteyirem
G: yaxsi yaxsi kecdi
Ozume gelib, heyecanimida atmisdim
V: eve gedirsen?
G: he
Addimlamaga baslamisdim, Vusalda menimle beraber hereket etmeye baslamisdi. Qorxmaq bir yana ureyim yene suretle doyunurdu. Bu insani Her gorduyumde bele olurdum axir vaxtlar. Coxda suphe cekmemek ucun sohbet acmisdim
G: ne yaxsi buralardasan?
V: senin ucun gelmisem Gülmin.
Sohbet acdigima artiq pesman bele olmusdum. Cavab vermediyimi gorub yene onume kecdi ve meni dayandirdi
V: Gülmin dur bir deqiqe
G: ...
V: bir soz demeyeceksen?
G: ne deyimki?
V: bos deyilsen bilirem. Gozlerin menim gozlerim kimi baxir. Sende heyecanlanirsan menim kimi.
G: men... menim isim var getmeliyem, sonra danisariq
Basimi asagi salib sozumu demis ve yoluma davam etmisdim. Arxamca gelmediyine gore sevinirdim, eve

[1] 2 3 4 >>