ev… Az qala, olmayan ağlımı da itirmişdim, amma Nerimanın yaşadığını, ayılaraq özüne geldiyini görende, rahat nefes aldım. Neriman bütün geceni sayıqladı, nehayet, seher ayılanda, her şeyi ondan soruşdum. O, deyirdi ki, çehrayı zolaqları olan mexluğu, dehlizin sonundakı pencerenin qarşısında görüb.

- Ümumiyyetle, Neriman ne işin sahibi idi? Nece insan idi?

- Bir az kobud insan olsa da, xasiyyeti o qeder de pis deyildi. Özüne fikir veren, seliqeli insan idi. Elini ağdan-qaraya vurmazdı. Rehmetliyin en pis xarakteri de bu idi. Aileli olduğumuz üç-dörd ilde, evin bütün işini men görürdüm. Özü Rayon Belediyyesinde çalışırdı.

- O, keçen il vefat edib, elemi?

- Beli, keçen il… Üç günden sonra, ili tamam olur.

- Sonra ne baş verdi? Davam edin…

- Sonrasını danışmaq menim üçün çox çetindir, – Minare xanım qaşlarını çatdı – amma danışacam… Neriman keçirdiyi güclü stressden sonra, xeyli müalice aldı. Evvel Genceye, sonra Bakıya getdi, ancaq sağalmadı. Nehayet, onu S. kendinde yaşayan ve kend adamlarının az qala fenomen adlandırdığı MirHemid adlı bir şexsin yanına apardıq. Onun çox qeyri-adi bacarığı var. Siz onun haqqında eşitmisiniz?

- Çox az…

- MirHemid söz verdi ki, Nerimanın yüksek hessaslığa malik qorxu instinktini normal hala getirerek, onu sağaldacaq. Biz ise ayda üç defe, her ayın birinci, ikinci ve üçüncü onluğunun ilk günleri onun yanına getmeye başladıq. Nehayet, qebulunda olduğumuz dördüncü ayın ikinci onluğunda, onun evine gederken, qapıdan içeri keçer-keçmez MirHemidin halı deyişdi. Biz ne baş verdiyini soruşduq, o ise bir müddet cavab vermekden imtina edib, az qala bizi otaqdan qovmaq derecesine çatdı. Bizim israr etdiyimizi gördükde ise, mecbur olub ne hiss etdiyini söyledi. – qadın azacıq ara verdi – O, dedi ki, sizden ölüm qoxusu gelir…

- Siz de buna inandınız?

- Tebii ki, ilk önce yox… Amma iki gün sonra… – Minare xanım bu an cümlesini yarımçıq qoyub, daha dözmeyerek, ağlamağa başladı – İki gün sonra ki, bir yaşlı qızım

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 89 >>