emin olmaq mümkün deyil. Burada başqa bir insan da gizlene biler.

- İçerideki fincanı mene getire bilersiz?

Men sebebi soruşmadan, çevrilib sığınacağa daxil oldum ve fincanı götürüb, çıxdım. Minare xanım, fenerin işığında fincanı eline alarken, halı daha da perişan oldu.

- Odur, Nicat bey, odur… – qadın ağlayaraq, onu mene qaytardı – Mahiredir…

- Niye bu qeder emin oldunuz? – fenerin işığını elime tutdum – Fincan?

- He, o… – qadın elimdekine işare etdi – Men Nerimangile gelende, onların evinde, eyni ile, bu fincandan beş eded var idi. İndi onlardan ikisi qalıb. Onları size göstererem. – Minare xanım fincanı yeniden eline aldı – Yeqin ki, bilmiş olarsınız… Adeten onlar altı eded olurlar. Men ise sadece düşünmüşdüm ki, yeqin biri sınıb.

- Bu, artıq tesadüf ola bilmez…

- Doğrudur. – qadın razılaşdı – Siz içeriye işığı salan kimi, o fincanın üzerindeki qırmızı reng diqqetimi çekdi. Sonradan evimizdeki, üzerinde çiyelek şekli olan o fincanlar yadıma düşdü.

- Ancaq bunun üzerinde toz var. – ehtiyatla fincanı elime aldım – Görünür, Mahire daha burada yaşamır, amma o, hele de gizlenirse, demek her an buraya gele biler.

- Xahiş edirem, gedek… Nicat bey, xahiş edirem… Men çox qorxuram…

Fincanı yerine qoyaraq, her şeyi evvelki veziyyetine salıb, şübhe doğura bilecek heç bir iz saxlamadan oranı terk etdik. Minare xanım, elimden tutsa da, çuxuru çetinlikle çıxa bildi. Onun sol ayağındakı yara hele de berk ağrıyırdı. Ona göre de bu, bizim üçün elave problem idi. Çünki yolu geriye qayıtmaq üçün, yeniden hemin izi axtarmağa mecbur idik. Çetinlikle de olsa, bunu bacarırdıq, amma indi bayaqkı yol, sanki daha da uzun görünürdü. Ümumiyyetle, insan meqsedine çatacağını güman edende, istenilen maneeni aşmağa müveffeq olur ve bu vaxt elave güc gelir, ikinci nefes açılır, uğura geden yol ise qısalır…

Bu gün men, bir daha bunun şahidi olmuşdum. İndi yolun yarısından çoxunu geride qoymağımıza baxmayaraq, mene ele gelirdi ki, sanki uzun zamandır yola

<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 89 >>