getirmişdi.

- Kimdir bu Minare xanım? Men onu tanıyıram?

- Demezdim… – anam ayağa qalxıb, fincanı eline aldı – Dedi­yine göre, T. kendinde yaşayır.

- He, onda tanımaram. – derhal razılaşdım – O, deyesen ağ­lamışdı?! Sesi titreyirdi?!

- Yazıq ağlamasın, neylesin?! Geceler çox qorxulu yuxular görür. Esebleri tamamile pozulub. Danışdığı ehvalat da o qeder vahi­meli idi ki, az qala men de ağlayacaqdım. Çox qorxmuşdum.

- Belke sen de meni qorxudasan? – deye, anamdan dolayı yol­la eşitdiklerini danışmasını xahiş etdim.

Elmira xanım yeniden menimle üzbeüz oturdu.

- Minare xanım iki il erzinde hem heyat yoldaşını, hem de bir yaşlı qızını facieli şekilde itirib. Maraqlısı ise, qızı Nigarla, yoldaşı Nerimanın ölüm şeraitleri arasındakı benzerliyin olması­dır. Onların her ikisi eyni şekilde ölüb. Sadece geceni yataraq, se­here sağ çıxmayıblar… Qadın bu sehneleri mene tesvir edende, deh­şetli bir heyecan keçirirdi.

- Bes Nerimanın birinci heyat yoldaşı haradadır?

- Sen nece bildin ki, o iki defe aile qurub?

- Axı sen bayaq dedin ki, Lale Minarenin ögey qızıdır?! – ana­mın sifetindeki teeccüb cizgileri bir anda yox oldu – Yoxsa sehv eşitmişem?

- Yox, yox, sehv eşitmemisen. – Elmira xanım elini saçına çekdi – Doğrudan da bunu bayaq sene demişdim. Bu ehvalatdan sonra, men de seni kimi bir az fikirliyem. – o, köksünü ötürüb, on-on beş saniye ara verdi – Nerimanın birinci heyat yoldaşı, yeni Lalenin doğma anası Mahire adlı qadın dörd il bundan qabaq itkin düşüb. Neriman qezetlere elan verib, onu her yerde axtarıblar, ancaq gördüm-bildim deyen olmayıb. Nehayet, meşebeyi Salman adlı bir kişi, meşenin derinliyideki derenin yaxın ucunda biten kolun üzerinde ilişib qalmış çehrayı zolaqları olan qadın paltarının bir hissesini tapıb, kende getirib. Neriman dörd-beş neferin şahidliyi ile, qızı Lalenin doğum gününde çekilmiş bir fotoşekli göstererek, bu paltarın mehz heyat yoldaşı Mahireye aid olduğunu sübut edir. Daha sonra meşede bir xeyli axtarış

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 89 >>