önce bağlanmış cinayet işi yeniden araşdırılır?! – elimi qapıdan çekdim – Çox teessüf ki, bizim esas mesele haqqında söhbetimiz baş tutmadı. Görürem ki, ünsiyyete girmemekde qerarlısınız, amma menim çox az vaxtım var. Bu işle meşğul olmağı hele bu gün öz üzerime götürdüm ve ele indice Mahirenin sağ ola bileceyi haqqında esaslı delillere rast geldim. – qadın bu an, bayaqdan berk-berk tutduğu qapı desteyini buraxdı – Böyük ehtimalla Mahire yaşayır, Ziver xanım. Vefat etdiyi zenn edilen ve zamanında en yaxın qonşunuz olan qadın, yaşayır… O, ölmeyib! Xudahafiz! – deyib, bu defe özüm qapını arxamca berk örtdüm…

Uğurun bir addımlığında olarken, sanki hadiseler yuxudakı kimi cereyan etmeye başlayır. Elini ona uzadırsan, lakin toxuna bilmirsen. Sen ona yaxınlaşdıqca, o, senden daha da uzaqlaşır. Ziver xanımla baş tutmayan söhbetim de eyni ile buna benzeyirdi. Mesele burasındadır ki, qadının söylediklerinde çox müemmalı bir nüans vardı. “Zamanında men Mahireni xilas etmeye cehd gösterdim, amma alınmadı.” Göresen qadın ne bilir ve o, Mahireni nece xilas etmeye cehd gösteribmiş?!

Beynimi qarışdıran bu suallar, eve gederken, yolboyu mene rahatlıq vermedi. Hetta geceni de demek olar ki, yatmaq asan olmadı. Ziver xanımın dedikleri, belke de demedikleri bağlı düşünce sandığının açarını oğurlamış, onun kobud davranışı ise, gözümün önünde sanki bir perde kimi asılaraq, qarşını görmeye imkan vermirdi. Lakin men nedense, bir ucu uğura bağlanmış ipin diger ucunun ne vaxtsa ayağıma dolaşacağına qelben inanırdım ve doğru cığırda olduğumu güman edirdim. Maneeler meni mehvetme gücüne qadir olsalar bele, men bu yolun sonuna çatmaqda qerarlı idim…

…Ertesi gün adeti üzre küt bir başağrısı ile yuxudan oyandım. Murad hele de yatırdı. Dünen baş veren hadiseleri anama danışmaq istesem de, onu da evde tapmadım. Hamam otağına keçib yuyunduqdan sonra, metbexe daxil oldum. “Kaş ki, anamın bize gösterdiyi bu qayğının heç olmasa yarısını, gelecek heyat yoldaşımdan da göre bileydim” – deye

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 89 >>