her birine cavab tapmaq iqtidarındayam. Odur ki, ani bir şübheden bele yan keçmek olmaz. Bezen gözümüzün qarşısında olanı, çevrilib arxada axtardığımızdan, bu zaman isteyimize de üz çevirmiş oluruq. Bu defe ise, adi bir sehv, ehtiyatsızlıq ve ya düşüncesizlik sonradan birleşerek böyük bir peşimançılığa çevrile biler. Ona göre de, kende qayıdan kimi ilk işim Faiqle görüşmek olacaq…

Beynimi esir alan ve biri-birini tekzib eden bu düşünceler meni, saatların nece keçdiyinin ferqine vardırmadı. Axşam artıq Bakıda idim. Qısa zaman erzinde, Mahirenin ata evinin ünvanını asanlıqla tapdım. Qarşıma ilk çıxan orta yaşlı bir kişiden Penah kişinin harada yaşadığını soruşdum, o ise bir qeder tereddüdle mene ünvanı söyledi. Her şeyi doğru texmin etmişdim. Mahirenin ata evi mehz bu küçede yerleşirdi. Tünd göy rengli darvazaya yaxınlaşıb, qapını döymeye başladım, amma cavab veren olmadı. Ele bu vaxt arxamda bir kişi sesi eşitdim.

- Size kim lazımdır?

Çevrilib baxdım. Qarşımda elli-elli beş yaşlı bir şexs dayanmışdı. İlk önce ne cavab vereceyimi bilmedim, çünki artıq Mahirenin ata evinin boş olduğunu anlamışdım.

- Senuber xanımgil burada yaşamır? – deye soruşdum ve deyesen hedefi deqiq vurdum. Kişi menim sualımı eşitcek, artıq buralarda yad biri olmadığımı anladı ve üzünün sert cizgileri bir anda mülayimleşdi.

- Yox, burada yaşamır… – eli ile diger qapıya işare etdi – Onların evi odur.

Vaxt itirmeden bu namelum adama teşekkür edib, yolumu qonşu evin qapısına teref saldım. Mene bu küçenin ünvanını mehz bu menzilden vermişdiler. Her halda bu evin telefon nömresini Mahire defterçesine qeyd ederek özü ile aparmışdısa, böyük ehtimalla bu menzil heç de yad ünvan deyildi.

Qapını bir qeder gec açdılar. İlk önce eks terefden kim olduğum soruşuldu ve men bu sesi derhal tanıdım. Bu, menimle ilk olaraq telefonda danışan hemin genc qızın sesi idi.

- Buyurun… – qız qapını yarıqapalı şekilde saxlayıb mene baxdı – Kim lazımdır?

- Senuber xanım burada yaşayır?

-

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 89 >>