Daha heç bir şey olmayacaq. – qorxmuş qadını sakitleşdirdim – Men, eslinde bu gece de dehşetli bir hadisenin olmayacağını bilirdim, amma yene de fikrimi qetileşdirmek üçün bunu etmeye, yeni sizde qalmağa mecbur oldum.

- Siz artıq meselenin ne yerde olduğunu bilirsiniz?

- Beli, bilirem…

- Mene danışacaqsınız?

- Danışacam, amma bu evde o qeder dehşetli hadiseler olub ki, siz evinizi satmağa mecbur olacaq qeder vahimeleneceksiniz.

- Olsun… Men her şeyi bilmek isteyirem.

- O zaman, gelin qonaq otağına keçek.

Minare xanım süfreye çay getirende, on deqiqeye yaxın vaxt keçmişdi ve biz artıq qonaq otağında idik. Men masanın arxasında, qadın ise menimle üzbeüz divanda eyleşmişdi. Beynimdeki ifadelerin ardıcıllığını qorumaq isteyi ile, uzun müddet söze başlamağa cehd etmedim. Yuxulu olduğumdan, vacib bir delili unuda bileceyimi ehtimal edir ve olanları xeyalımda bir daha canlandırırdım…

- Baş verenleri anam mene danışdığı andan, menim bu hadise haqqında ilkin tesevvürüm artıq formalaşmışdı. – nehayet, söze başladım – Elmira xanımın danışığından hiss etdim ki, siz öz vahimeli ehvalatınızla, hetta onu da qorxutmağı bacarmısınız. Burada ağlasığmaz tesadüfler ve en esası dehşetli ölüm hadiseleri var idi. Anamın bildikleri ve menim suallarıma cavab olaraq sizin söyledikleriniz ise, menim bu işle daha da maraqla ve hevesle meşğul olmağıma getirib-çıxartdı… Hele üstelik, bu menim ilk müsteqil işim olduğundan, men öz üzerimde böyük bir mesuliyyet de hiss edirdim. – çayımdan bir qurtum alıb, davam etdim – Keçek, esas meseleye… Siz mene ehvalatı danışarken, etiraf edim ki, men konkret bir fikre gelmekde çetinlik çekirdim, amma ögey qızınız Lalenin yazdıqlarını bloknotumda oxuyarken, ipin ucunun ne vaxtsa elime keçeceyine inanmağa başladım. Lale mene son olaraq, bir melumat çatdırdı ki, anam itgin düşmezden evvel atamla dalaşmışdı, biz de qonşuya getmişdik.

- Bunun axı meseleye ne aidiyyatı var? – qadın sözümü kesdi – Men hele ki, heç ne anlamıram.

- İndi

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 89 >>