Sebine heyete çıxır.
Sebine. Rövşen?
Rövşen. Salam dayı qızı necesen?
Sebine. Şükür sen yoxlayandan yaxşıyam
Rövşen. ( Gülür ) he lap yaxşı
Sebine. Senden ne eceb gecenin bu vaxtı dayın evi yadına düşüb. Olmaya yuxunda bizi görmüsen
Rövşen. O qeder vefasız qohumam ki?
Sebine. Ne bilim evlendikden sonra bir defede gelmemsen bize ona göre dedim
Rövşen. Eşşi da boş ver getsin esas odu gelmişemde.
Sebine. He esas oduki lazım olan vaxt gelmisen
Rövşen heç ne anlamır bu sözden
Rövşen. Evdekiler hanı ses çıxmır?
Sebine. Daga gedibler?
Rövşen. Teksen?
Sebine. He
Rövşen. Ne eceb?
Sebine. Tek deyendeki qonşular burdadıda arada baş çekiller
Rövşen. Başa düşdüm
Sebine. Keç içeri vaxtında gekmisen yemek yeyirdim
Rövşen. Acından ölürem inan ki teklifini redd edecek deyilem
Rövşen eve daxik olur. Qonaq otagında qurulan masada keçib oturur.
Sebine. (Üreyinde ) göresen ne olubki o gelib?
Rövşen. Yemeyi getir de
Sebine. Yaxşı
Yemek getirir
Sebine. Rövşen araq içirsen?
Rövşen. ( Eseble ) inanki o qeder esebiyemki fikrimi dagıtmaq üçün ehdiyyacım var getir
Sebine sevinerek araq getirir ve ardından çıxıb otagına gedir.
Bir saat sonra.
Rövşen o qeder içmişdiki yıxılacaq veziyyetde idi. Sebine sevincek halda qonaq otagına keçerek Rövşeni qolundan tutub gücle yataq otagına aparır. Rövşen otaga daxil olan kimi özünü yataga atır.
Sabahısı gün.
Göz yaşları.
Rövşen helede yatmışdı. Aniden hıçqırıqlı göz yaşları Rövşeni yuxudan ayırır. Rövşen gücle gözlerini açaraq etrafa baxır. Gördüyü menzere onu teeccüb içerisinde saxlayır.
Sebine aglayırdı. Rövşen ilk önce heç ne anlamır tebiki
Sebinenin niye agladıgın bilmek üçün celd çarpayıdan qalxır. Saruçkasını geyinir ve Sebineye dogru gelir.
Rövşen. Ne olub niye aglayırsan
Sebine artistcesjne göz yaşlarına davam ederek elini çarpayıya dogru uzadır
Rövşen heç ne anlamasada çarpayıya baxır ve o an şaşqın halda qalır.
Qan lekesi. Çarpayıda qan lekesi.
Dünen ki gecenin nişanesi...

<< 1 ... 3 4 [5]