özüde çıxır. Her ikisi islanmış cüceye dönmüşdüler. Anar açarları taparaq qapını açır.
Anar"Qaç üstünü deyiş.Sonra gel isti kofe iç, yaxşı görünmürsen "
Ayan"Be-bes sen? "
Anar"Mene bir şey olmaz tez ele"
Ayan celd yuxarı çıxıb şkafı açır. İdman paltarlarını seçerek kenara qoyub eynindekileri çıxarmağa başlayır. Dişleri bir-birine deyirdi soyuqdan. Deyesen qızdırmasıda qalxırdï artıq. Gücle paltarları eynine keçirib aşağı enir.Anar elinde isti kofeyle ona yaxınlaşıb qolundan tutaraq divanda eyleşdirir. Başı Ayana qarışdığından öz paltarlarını çıxarmaq bele yadïndan çıxmışdı. Bir tek üstdeki köyneyini çıxarmağa nail olmuşdu.Ayan sanki indi ferqine varırdı ,Anarın ona olan sevgisini indi başa düşürdü.Anar elindeki desmalla onun saçlarını qurulayırdı.Ayan kofeden bir neçe udum aldıqdan sonra yere qoyaraq ayağa qalxır. Geriye çevrilerek Anarla üzbeüz dayanıb sifet cizgilerini inceleyir.
Anar"Nese olub balacam? Yaxşısan? "
Ayan"Heç bu qeder yaxşı olmamışdïm? "
Anar"He? "
Ayan işaret barmağını onun dodaqlarına basdıraraq elini qaldırıb öz üreyinin üstüne aparır. Qızdırmanında verdiyi cesaretle "Bax; üreyim yerinden çıxacaqmış kimi atır, bunun sebebi sensen pis ayı"
Anar teeccüblensede onun sayıqladığını düşünür. Özüne hakim ola bilmeyib neyise sehv etmekden, onu incitmekden qorxurdu.
Anar"Gel, qızdırmanı ölçek"
Ayan"Mene yaxşı gelecek tek şey sensen"
Bir addım daha ataraq Anarla aralarındakı mesafeni örtür. Ayaq barmaqlarında yuxarı qalxaraq istekle Anarın dodaqlarına yumulur. Anar artıq özüne hakim ola bilmeden onun öpüşlerine qarşılıq vererek belinden tutub özüne sıxır...

<< 1 ... 4 5 [6]