dehşete geririr.
Sebine qışqıraraq Nezrin le danışırdı.
Sebine. Sen sen sadece burda ikinci şexssen kölgesen. Rövşenin qadını menem betnimde onun körpesini daşıyıram . Unutma men gelenden sonra Rövşen çıxıb getdi bir defe de olsun ne bu eve nede senin yanına gelmedi.
Neylesin men gelenden sonra sene yaxın gelmek bele istemedi
O an Sebinenin üzüne sert şillğ deyir. Şillenin tesirinden Sebine yere yıxılır. Bununla kifayet lenmeyen Rövşen Sebineni yerden qaldıraraq qolundan sıxaraq yeniden vurmaq isteyir. O an ona İrade mane olur.
Irade. Qardaş qurban olum ikicanlıdı eleme qoy redd olsun
Rövşen. ( Eseble ) bax Sebine mene diqqetle bax ve deyeceklerimi qulagına sırqa et!
-sen ne bu evin gelinisen nedeki menim qadınım! Sen sadece uşaq dünyaya gelenedek bu evdesen . Evini bu evin gelini sanma
Bu evin gelini ve menim qadınım bir tek (eliyle Nezrini gösterir ) odu!
İndi ise redd ol
Sebineni iteleyerek yere yıxır ve ardından Nezrini qolundan tutub çeke çeke pillekenleri qalxaraq otaga aparır. Rövşen otaga daxil olan kimi otagın qapısını baglayır. Hemin an Yusif ve Zehra otaqdaydılar. Yusif oyuncaqlarıyla oynayırdı Zehraysa beşiyinde idi. Yusif Rövşeni gören kimi ona dogru qaçır.
Yusif. Ataaa
Rövşen oglunu qucagına alaraq öpmeye başlayır.
Rövşen. can ata sene qurban
Nezrin eseble Yusifi Rövşen den almaga çalışır.
Rövşen Nezrine mane olur.
Qolundan tutub özüne teref çekerek qucaqlayır. Qoxusunu içine çekir. Nezrin o an erinin qollarına sıgınaraq aglamaga başlayır.
Rövşen. Sakitleş qurban olum sakitleş
Yusif. Ana aglıyır

Rövşen. Uşaq baxır qurban olum sakitleş meye çalış
Nezrin o an Rövşeni iteleyir.
Nezrin. Redd ol burdan
Yusif qorxaraq atasının qucagından düşür.
Esebden deli olan Nezrin otagın qapısını açaraq Rövşeni iteleyib çıxardır ve ardından otagın qapısını baglayır.
Yusif aglayır. Nezrin celd oglunu qucagına alaraq sakitleşdirir.
Nezrin. Keçdi şirinim
Yusif. Ana atanı niye çıxartdınki niye ataya qışqırdınki?
Nezrin. Sakitleş bidenem atana

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>