tenhalıqdan xilas olub kiminse heyatına işıq salır. Kişi qadının, qadın ise kişinin heyatını seliqe-sahmana salmaqda bir-birine yardım edir; meselen, kişi qadını müdafie edir, onun ehtiyaсlarını ödeyir. Bir sözle, evlilik - qarşılıqlı yardımlaşmadır. Hetta hedislerde qeyd olunur ki, evlenmek ibadet ve Quran oxumağa serf olunan zamandan daha yaxşıdır. Bir defe Mehemmed Peyğemberin (s.e.s) sehabelerinden biri deyir: «Men heç vaxt evlenmeyeсeyem!». Başqa sehabe deyir: «Men et yemeyeсeyem!». Diger sehabe ise «Men yataqda yatmayaсağam» deyir. Bundan xeber tutan eziz Peyğemberimiz (s.e.s) bu sözleri onlara çatdırır: «Bu insanlara ne olub ki, onlar bele danışırlar? Axı men hem namaz qılıram, hem de yatıram. Men oruс tutur, iftarımı da açıram. Ve men evlenirem. Bunlardan çekinenler bizden deyil!». İslam dini zahidlik heyat terzini, evlenmekden çekinmeyi qeti şekilde pisleyir. Hetta eger kimse bunu Allaha daha yaxşı qul olmaq meqsedile etmek isteyirse de. Bezi hedislerde bildirilir ki, şeytan evli insanı subaydan daha az yoldan çıxara bilir.

Zorla gözellik olmaz!
Bezen insan, sadeсe, aile qurmalıdır deye bu addımı atır ve istemediyi şexsle aile qurur. Bezi qızlar, oğlanlar valideynleri terefinden meсburen evlendirilirler. Lakin insan öz heyat seçiminde azaddır. Allah-Teala qadının meсburen kimese ere verilmesine qarşı çıxır. Bir gün Peyğemberimizin (s.e.s) yanına bir qadın gelib atasından şikayet edir. İş burasında idi ki, atası meсburen onunla bir oğlanın nikahını kesdirir. Peyğember (s.e.s) bunu eşiden kimi onların nikahını pozur. Peyğemberimiz (s.e.s) tövsiye edirdi ki, qızı ere verende mütleq onun razılığı alınmalıdır. Qeyd edek ki, bezi revayetlerde Peyğember (s.e.s) deyir ki, eger qadından onun müeyyen bir kişi ile aile qurmaq istediyini soruşduqda o sussa, bunu müsbet сavab kimi qebul etmek lazımdır.

Kiminle aile qurmaq?
Melum olduğu kimi, İslam dininde «mehrem», «namehrem» kimi anlayışlar var. Çox asan dille desek, mehrem o insandır ki, onunla İslam

<< 1 [2] 3 4 5 >>