hekaye facebook...


Bir qadın üçün en dehşetli anlar.
Nezrin. ( Pıçıltıyla ) qurban olum eleme yalvarıram eleme
Rövşen. Dedim axı yalvarsanda el çeken deyilem. Anla meni beş aydı hesretem beş aydı qadınıma hesretem
Nezrin. ( Pıçıltıyla ) zorla hesretini dindireceksen?
Nezrinin gözünden damlalar axır.
O an Rövşenin gözü Nezrinin gözleriyle toqquşur. Rövşen qadının göz yaşların gören anda çox pis hala düşür. Celd çarpayıdan qalxaraq divanda oturub başını aşagı dikir. Nezrin gücle yataqdan qalxaraq paltarını düzeldir. Otaqda susqunluq vardı. Rövşen o qeder utanırıdki başını yuxarı qaldırıb Nezrine baxmaga bele cüret etmirdi.
Nezrin. Sonunda bunuda etdin! Sonunda meni zorla elde etmeye çalışdın
Rövşen. Bagışla qurban olum bagışla inan özümde deyildim
Nezrin. Özünde deyildin deyğ meni zorla elde edecekdin?
Ay bagışla unutmuşdum axı sen kişi deyilsen!
Rövşen. Bu defe heç ne demiyecem çünki sen heç neyi bilmirsen
Nezrin. Neyi bilmirem axı? De bilek
Rövşen heç ne demeden ayaga qalxır. Nezrine yaxınlaşaraq elini Nezrinin saçına dogru aparır. Nezrinin sacına toxunmaq isteyir sonra ne olursa fikrinden vaz keçir elini yumruq kimi sıxır.
Rövşen. Sene söz verirem her şey yaxşı olacaq amma bir az sebr et
Nezrin. Bundan sonra heç ne yaxşı olmayacaq bu gece sen bütün ümidleri qırdın yox etdin.
Rövşen qapıya yaxınlaşıb çıxmaq isteyen anda
Nezrin. Sabah uşaqlarıda götürüb gedirem
Rövşen arxaya çevrilib Nezrine baxır.
Rövşen. Bunu etmeye çalışma yox ederem seni
Nezrin. Öldürsen bele gedecem
Rövşen. Yaxşı get amma uşaqlarsız!
Nezrin. ( kinli gülür ) indi uşaq fikirleşen çıxmısan?
Rövşen. Men hemişe uşaqları fikirleşmişem
Nezrin. Men uşaqlarsız heç yere geden deyilem!
Rövşen. O zaman bu o demekdirki sende getmirsen
Nezrin. Yanılırsan
Rövşen. Sen bu eve gelende uşaqla gelmemisen bu evde uşaqları qazanmısan! Bu eve nece gelmisen elece de gedeceksen
Nezrin. Men uşaqlarımı bu evde fahişe yuvasında qoyub getmetem esla
Rövşen. ( Eseble ) men sözü bir defe dedim

[1] 2 3 ... 6 >>