ya uşaqlarsız gedirsen yadaki burda qalırsan!
Rövşen otaqdan çıxır Nezrin ardından özün yataga ataraq aglamaga başlayır.
Nezrin. Niye bele oldu her şey? Niye her şeyin yoluna düşdüyünü sanarken heyatımız mehv oldu? Niye axı?
Rövşen otaqdan çıxsa bele qapının qarşısında dayanmışdı. Nezrinin bütün dediklerini üsyanını eşidirdi.
Rövşen. ( Pıçıltıyla ) ya Rebbim mene ve aileme sebr ver.
Birce her şey düzelseydi birce Nezrin ve uşaqları xoşbext ede bilseydim.
Bagışla Nezrinim seni incitdiyimçün bagışla amna mecburam senin qarşına uşaqlar şertin qoymasam gedeceksen mecburam bunj etmeye. Bagışla meni...
4 ay sonra Sebinenin dogum sancıları.
Yarım saatdan çox davam edirdi dogum. Sebinenin sesi bütün evi bürümüş dü. Yusif qorxudan qulaqlarını tuturdu. Zehra sesden yata bilmirdi. Nezrin se esebi haldaydi. Esebinden ya Yusife qışqırırdı yadaki eşyalare yere atırdı. Rövşen se hemişe oldugu kimi evde deyildi.
Az keçmirki körpe sesi eşidilir.
Nezrin bu sesi eşiden kimi yere çökerek aglamaga başlayır. Yusif heç ne anlamır. Qorxaraq anasına yaxınlaşır. Balaca elleriyle anasının saçını sıgallayır.
Yusif. Ana aglama yaxşı olacaq men yanında olacam
Nezrin başını qaldırıb ogluna baxır. O an Yusifin sözü ona pis tesir edir. Oglunu qucaqlayaraq dahada hönkürür.
Nezrin. Balaca körpem menim agıllı balam yaxşıki varsan. Sen olmasaydın bacın olmasaydı belkede deli olmuşdum
Menim agıllı balam
Yusif. Ata seni atdı bizi atdı amma men atmıyacam men atam kimi olmuyacam men hemişe senin yanında olacam amma sen aglama ne olar
Nezrin. ( Eliyle gözünden axan damlanı silir) menim agıllı balam hemişe yanımda ol sen atana benzeme
Yusif anasını qucaqlayır.
Yusif. Söz ana söz men atam kimi olmuyacam
O seni incitdi aglatdı amma men etmiyecem (Zernigar Sebinenin üstüne qışqırıb uşagın atasının Rövşen oldugunu deyen anda Yusif bunu eşitmiş ve o andan atasına nifret etmişdi)
Bir neçe saat sonra.
Evde qemginlik susqunluq hökm sürür dü. Zernigar xanım eseble pencereden heyete baxırdı. Bu

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>