Nezrine de pis tesr edir.
Rövşen. ( Eseble ) sonunda uşagıda mene qarşı etmeyi bacardın ehsen
Nezrin. Men heç ne etmemişem
Nezrin otaqdan çıxmaga çalışan anda Rövşen Nezrinin qolundan tutub sexmaga başlayır. Nezrin qorxaraq Rövşene baxırdı.
Rövşen. Vaxt gelecek etdiklerine peşman olassan!
Nezrin. O vaxt heç bir zaman gelmiyecek men heç vaxt peşman olmuyacam
Rövşen. Emin olma bu qeder. Eslinde seni qınamıram çünki sen heç neyi bilmirsen
Nezrin. Neyi bilmirem axı? nedir bilmediyim de bilimde
Rövşen. Heç neeee
O an balaca Zehra danışmaga başlayır. Heyatda ilk defe ilk sözünü deyir.
Zernigar. Yövsen (Rövşenin adını deyir)
Rövşen heç ne anlamadan qızına baxır.
Zehra. Yövsen
Rövşenin o an elleri boşalır. Nezrinin qolundan elin çekir.
Gülerek qızını öpür.
Rövşen. Gözel qızım atasının adını dedi
Nezrin qorxu içindeydi heç qızının ilk sözünü dediyini bele eşitmirdi. Nezrin susaraq otaqdan çıxdı.
Rövşense sadece fikrini qızına yöneltmişdi.
Bir gün sonra.
Rövşen bir gün idi gelmişdi. Bir gün erzinde ne Sebinenin yanına getmiş nedeki uşagı görmüşdü.
Heç onlar haqda fikirleşmirdide onun üçün sadece Nezrin ve uşaqları idi. Nece etsinki her şeyi yoluna qoysun deye fikirleşirdi. Fikirleri darmadagın idi.
Zernigar otaga daxil olur Rövşen fikirli oldugundan ferqine varmır.
Zernigar. Rövşen bala Elgiz gelib (Rövşenin diger dayısının oglu)
Rövşen. (Anasının sesiyle fikirlden ayrılır) hardadı?
Zernigar. Aşagıda otaqda oturub
Rövşen. Beş dkya gelirem.
Zernigar otaqdan çıxır.
Beş dk sonra.
Rövşen esebi şekilde qonaq otagına daxil olur. Elgiz Rövşeni gören anda celd ayaga qalxır. Rövşen eliyle oturmasını işare edir. Zernigar ve Raqil de otaqdaydı
Rövşen. Ana sen çıx
Zernigar. Men heç yere geymiren mende burda olacam
Rövşen. Ana xaişedirem
Zernigar. Sözümün qarşısına söz qoyma! dedim çıxmıram
Rövşen mecburen heç ne demir.
Bir saat sonra.
Zernigar. İrade Irade
İrade anasının sesine celd otaga daxil olur.
Irade. Buyur ana
Zernigar. Sebineye deyin

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>