başqalarına qarşı eyni hereketi tekrarlayacaqdır.

Elmi cehetden araşdırdıqda yalan - insana doğuluşdan xas olan psixoloji özünümüdafie vasitesidir. İnsan bir qayda olaraq, şüurlu şekilde neticesi yalan üzerinde qurulan qerarlar qebul edir. Exlaqi baxımdan yanaşdıqda ise yalan- menfi, qeyri-etik bir hal kimi qiymetlendirilir. Lakin bunun ictimai qınaq kimi qarşılanmasına baxmayaraq, biz heyatımızda her gün yalandan defelerle istifade edirik.

Ümumiyyetle, insanlar yalandan müxtelif meqsedler üçün "behrelenirler". Bezileri öz şexsi ambisiyalarını, maraqlarını güddüyü üçün, bezileri tenqid obyekti olmaqdan qorxduğu üçün, bezileri özüne qarşı lazımi diqqeti görmedikde, bezileri de qeyd-şertsiz, özlerinden asılı olmayaraq yalanlar uydururlar. Ekser insanlar ise başqalarının gözünde daha yaxşı, daha hörmetli görünmek üçün yalan danışır. Bununla bağlı ekspertler hesab edir ki, bu yolla, yeni yalan danışarken, biz neinki başqalarının nezerinde, eyni zamanda öz nezerimizde de yaxşı bir insan kimi görünmeye çalışırıq. ABŞ-ın Massaçusets ştatı Universitetinin psixoloqu Robert Feldman veziyyeti bele izah edir: "Biz güman edirik ki, insanlar özünüqiymetlendirme derecelerinin tehlüke altına düşdüyünü hiss edende en eybecer, çirkin yalanlardan istifade etmeye başlayırlar".

Növbeti bir sual da bizleri düşündüre biler. Göresen, daha çox kişiler, yoxsa qadınlar yalana meyillidirler?! Tebii ki, kişi yalanları ile qadın yalanları müeyyen meqamlarda bir-birinden ferqlenir. Kişiler demek olar ki, heç de qadınlardan az yalan danışmırlar. Ekser kişiler bir qayda olaraq, özlerini daha yaxşı teqdim etmek, elverişli meqamlardan müeyyen qeder yararlanmaq üçün, qadınların ekseriyyeti ise başqalarının özlerini yaxşı hiss etmeleri üçün yalan danışırlar. Elbette, insanların ferdi keyfiyyetlerinden, şexsiyyet kimi formalaşmasından da çox şey asılıdır. Bütün bu deyilenlerle beraber, eyni zamanda ele yalanlar da vardır ki, onları heç de tehlükeli hesab etmek olmaz. Bir çox tedqiqatçılar

<< 1 [2] 3 >>