daxil olur.
Yusif. (Sevincle ) ata?
Rövşen bütün diqqetini ogluna yöneldir.
Rövşen. Can ata
Yusif atasına dogru qaçıb qucaqlayır.
Rövşen hem oglunu hemde qızını öpür.
Zernigar xanım gülerek otaga daxil olur. Nezrini öpür.
Zernigar. Axırki ay bala seninde üzün gülür
Şükür ay Allah şükür sene
Rövşen. Ata üçün darıxmısız?
Yusif. He hemde çox
Zehra. Eyy meyn dayıxmışşam
Seyn yoxxyy
Yusif. Bu qız her defe meni sonraya atırda
Her kes gülür bu söze.
Zernigar. Nezrin bala yemek hazırla yoldaşında uşaqlarında yesin.
Nezrin söze bend imiş kimi otaqdan çıxır.
Yarım saatdan sonra her kes qonaq otagında nasa etrafına toplaşır. Zehra atasının qucagında oturub öz özüne danışırdı. Yusifde atasının yanında oturaraq ya Rövşeni yada Nezrini öpürdü.
Çox sevincliydi her kes.
3 il sonra Sebine dehşetinden sonra bu aile nehayet bir arada idi.
Qefil Yusifin sualı araya bir az susqunluq getirir.
Yusif. Ata yene gedessen?
Rövşen bir müddet sussada daha sonra cavab verir.
Rövşen. He gedecem
Yusif susaraq masadan qalxıb getmek isteyir.
Rövşen. Amma bu defe sizide aparacam
Yusif Rövşenin yanına qaçaraq onu yeniden qucaqlayır.
Yusif. Düz deyirsen ata?
Rövşen. He düz deyirem
Yusif. Uraa bjzde gedirik
Yeniden Rövşeni öpür.
Zehra. Eee atta meyimdi öpme deee
Yusif. Of zehra offf
Rövşen gülerek uşaqlarına baxır.
Beş dk sonra.
Rövşen. Nezrin birazdan hazırlıga başla gece çıxırıq
Nezrin. Yaxşı
Rövşen. (Anasına baxaraq) ana sen niye getmirsen
Zernigar. Bala qurban olum menim oralarda ne işim var men rayona öyreşmişem şeher menim yerim deyil siz gedin
Rövşen. Bes sen?
Zernigar. A bala tek qalmıramki Raqib le Ramile yanımda qalacaqlarda dedimki siz gedin
Rövşen. Yaxşı
Gece 12-1 arası.
Akim Bütün çamadanları maşınlara yerleşdirmişdi.
Sadece geriye qalan Rövşen gilin gelmesi idi. (Kentde heç kim Rövşenin yaşadıgını bilmir deye geceyle yola çıxırlar)
Az sonra her kes heyete çıxır. Zehra Rövşenin qucagında yatmışdı.
Yusifde Nezrinin elinden tutmuşdu.
Zernigar

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 11 >>