Heyat qeribedir. Amma onun qeribeliklerini biz
başa düşmürük. Bezen elimizde ki xoşbextliyi
görmürük onun deyerini ise itirenden sonra
bilirik. Amma artıq gec olur.
Ayan dükanda satıcı işleyirdi. Bir gün dükana
gelen cavan bir oğlan yolu azdığını söyledi.
Men buradan nece çıxa bilerem??? Siz hara
getmek isteyirsiniz??? Men denize getmek
isteyirdim amma yolumu azdım. Bu döngeni keçin
düz gedin yolun sağ terefinde bazar yazılıb
oradan sola dönün. Çox sağ olun xanım çox
minnetdaram. Adım Nihatdır. Bes sizin??? Sağ
olun deye Ayan cavab verir. Adının gizli
qalmasını isteyen qız ona adını demek
isteyirdi amma nedense demedi. Seheri gün ise
gelende yene o oğlan dükanın qarşısında
durmuşdu. Elinde olan bir deste qırmızı gül
ile. Qız onu görecek özünü itirdi amma ne
deyeceyini bilmedi. Men size öz
minnetdarlığımı bildirmek isteyirem. Xahiş
edirem bunu mene çox bilmeyin. Beli onların
tanışlığı bele başladı. Ayan özünü yuxuda
hiss edirdi. Ona ele gelirdi ki, o yuxu görür. Axı
ola bilmez men necede xoşbextem. O uşaq vaxtı
ana ve atasını itirmişdi özü de nenesi ile
yaşayırdı. Ehtiyac üzünden işleyirdi. Amma
Nihat çox varlı, adlı sanlı bir ailenin oğlu idi.
Nihat ilk defe idi ki, özünü bele xoşbext hiss
edirdi. Sanki heyatın menasını Ayanda
görürdü. Her gün seher gül destesi ile Ayanı
qarşılayırdı. Ve nehayet o özünü toplayıb
Ayana onu sevdiyini dedi. Belelikle de onlar aile
heyatı qurdular. Her şey nağıl kimi idi.
Onların her günü sevincle keçirdi. Günlerin
birinde Ayanın aldığı xeber onu çox
sarsıdır. Ayan heç vaxt ana olmayacaq. Bunun
çaresi yox idi. Ayan her günü üzüntü içinde
keçirirdi. Amma ne etmeli olacağa çare yoxdur.
Buna baxmayaraq Nihat her gün ona deyirdi Ayan
men seni sevirem esas budur. Qismet bu imiş.
Allah ne qoyubsa o da olacaq. Heç üreyini sıxma o
qeder ana sevgisinden mehrum uşaqlar var. Sen
öz analıq sevgini onlardan birine verersen!!!
Belece iller keçdi. Nihat iş üçün başqa ölkeye
yollanmalı idi. Onlar deniz

[1] 2 3 >>