MENİ MENE BURAX BU DEFE (NİFRETİMSEN)
Gedirem tikanlı yollarda, o güle çatmaq ümidiyle,
Amma tikanlarını bir xencer kimi üreyime batıran o güle
Bir daha çata bilmeyeceyemi öyrenirem yolun yarısında.
Men o güle çatsamda, tikanlarının verdiyi acısıı üreyimde,
O tikanların yaraladığı bedenim, qanlar içinde qalacaq.
O, görmeyecek üreyimden axan qanları... Göre bilmeyecek...
Belke de gözleri görse de görmemezlikden gelecek daş üreyi,
Çıxıb geldiyinde, geri döndüyünde. ..Ağlatacaq üreyimi.
Silicem gözyaşlarımı, ağladığımı müeyyen etmeyecem sene...
Belke keçmişi yad edecek o an, sehvlerine kederlenecek belke,
Belke peşman olacaq, belke çözülücek buz tutmuş üreyi,
Yene başın tik, rahat, azad, etdiklerini, yıxıb keçdiklerini
Ferqine varmadan baxacaq gözlerime, meni bir daha tapsa çetin....
Meni mene burax bu defe. ..Gözlerimi mene burax. ..Toxunma!
Üreyimi mene burax. ..Meni bedbextliyimle baş-başa burax.
Meni sensizken boğuşduğum küleklerime, fırtınalara burax!
Dözerem. ..Aylarca nece dözdümse, yene dözerem...
Unudaram senide. Neleri unutmadım? Bunuda silerem biçare.
Her düşdüyümde başım tik qalxdım geri. Bele öyrendim...
Üç qepiklik insanlar uğruna üç günde sildikleri üçün...
Zövq uğruna eşqi xercleyib. ..Bir keçmişi aşırtdıqları üçün!
Artıq sene ne söylesem boş. Men onsuz da çıxışım heyatından
Qalsamda istemezsen onsuz da. Bax bunlar son sözlerim sene.
Seni menim qeder seven tapa bilmezsen amma, belke olara,
Olara biri çıxar qarşına. ..Onuda yarı yolda buraxma...
Sen menimken ağılımdan keçmezdi bir gün bele olacağımız.
Bir gün sene bele qarğış edeceyem ağılımdan keçmezdi.
Elbet ayrılacaqdıq... Müeyyen idi biteceyi... Müeyyen idi gedeceyin...
Müeyyen idi her şeyi keçmişe basdıracağın, müeyyen idi unudacağın.
Amma bele derin izler buraxaraq, Belesine acı vererek,
Belesine şerefsizce, namerdce sovuraraq bizi, eşqimizi,
Sevmek bele dayansın, artıq iyrendim düşüncelerinden...
Üreyimide susdururam artıq. Unutacam seni...
Unutacam . Unutacam

[1] 2 >>

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (24.07.2012 / 22:44)