Meni hiss etmirsenmi,görmürsenmi? Axı yanındam… ünvanındayam...elim elindedi,gözüm gözünde...Amma baxışın evvelki baxış deyil,sanki nefesimin sesini eşidecek qeder yaxınlıqında olan men yox idim orda.Teecüblendim bilmedim niye.Qırılmış qelbimi yenede qırdın...artıq bu peşedi yeqin sende...amma yenede qaranlıq qaldı mene insan bu qeder unutqan olarmı?...Danışdım, amma kar idi sözlerime qulağın..Susdum…susdum ki belke gözlerim danışsa duyacaqsan sen!Amma ne fayda...gözlerinden yaşlar yavaş – yavaş axırdı...bu axıntı mene yazda seher çiçeklerin üstündeki şeh damlasını xatırladırdı.Deyirler göz yaşı duzlu olur deniz suyu tek...amma nedense axan göz yaşın mene bulaqı xatırladırdı...Delicesine qalxıb yerinden,gödekçeni geyinib qapıdan çıxdın.Yaxşı xatirimdedi bu gödekçenin senin eyninde çox gözel qaldıqını demişdim.Gözellik gödekçede deyildi, ona da gözelliyi sen bexş edirdin.
Pillekenleri suretle düşüb taksiye oturdun.Mense hele de yanındayam,ellerim ellerinde ve bir nefes qeder yaxın...Taksi-de gederken hey sene baxdım, neynime doymuram şirinliyinden.Amma sen yene de görmedin meni.Taksi dayandı ve düşdün.Diqqetle baxdım etrafa...ve bir qebrsanlıqın qapısı ağzında olduğunu gördüm.3eded qerenfil alıb girdin mezarliğa...qebrlerin arasıyla addımlamağa başlarken bir anlıq dayandın.Sebebini men bilirem axı sen vahimelenirdin qebrsanlıqda...qorxurdun itirmekden,ölmekden ve ölülerden.
Amma nedense davam etdin yoluna,artıq ne baş verdiyini, niye ağladıqını anlıyırdım yavaş –yavaş.Sevdiklerinden sene eziz olanlardan birini itirmişdin.Başsağığı verdim sene, amma yene de eşitmedin.Dayanmadan ve tez-tez gedirdin mezarların arasıyla ve get-gede suretlendi yerişin.Artıq qaçırdın...hönkürerek,ağlayaraq qaçırdın bir mezara doğru.Qebre yaxınlaşdın, diz üste çökdün ve qucaqlıyıb baş daşını ağladın.Mense seni yaxınınla az müddetde olsa tek qoyub üreyini boşaltmanı istedim.Mane olmaq istemedim...
Xeyli müddet keçdi ve yaxınlaşdım mezara doğru, yaxınlaşdıqca hönkürtün tüklerimi biz-biz ed