Her setir üstünde titreyib elim,
Setirler qelbimden od alıbdılar
Men sene bir defe aldandım gülüm,
Mektublar ömürlük aldanıbdılar

Meni xatırlama özge ol, yad ol,
Oyuncaq olmasın mektublar barı,
Ömründe birce yol alicenab ol
Yandır xatiremi o mektubları.

Orda üreyimin harayı ahı
Qelbimin utancaq sevdası yatır.
Orda vüqarımın sınma günahı
Kövrek bir neğmenin sedası yatır

Dağılar şöhretin dumanı çeni
Udar bir ac balıq incitek seni
Yazdığım setirler ac toxum kimi
Bir gün göz yaşını içecek senin

Mektublar içinde neyim nelerim
Alovlu setirler gizli qem kimi
Yandır mektubları xatirelerim yansın
Küle dönsün qoy kerem kimi

Sene ümid dolu dikilen gözler
Yene xatirede donub qalandır.
Elim ese-ese yazdığım sözler
O zaman duz idi indi yalandır.

Heyatın özünde sınadım seni,
Deme bahar idim indise qışam,
Yaxşı ki, sonradan tanıdım seni,
Yaxşı ki ömürlük aldanmamışam.