Hacı dayı meşede odun doğrayırmış, bir de görür ki, bir yeke ayı başını aşağı salıb nerildeye-nerildeye gelir. Kişi qorxudan özünü itirir, el-ayağı başlayır esmeye, ne qeder istiyir ki, qaçsın ayaqları sözüne baxmır. Hançandan-haçana özünü ele alıb çıxır ağaca.
Ayı da gelib dırmaşır hemin ağaca. Hacı dayı qalxır bir az da yuxarı, ayı da onun dalınca. Kişi ağacın lap tepesine çatanda görür ki, ayı ondan bir az aralıda dayanıb başlayır armud yemeye.
Hacı dayı gözleyir ki, ayı armudu yeyib doysun, çıxıb getsin, sonra o da düşüb evine yollanar.
Bu ara ayı bir deymiş armudu budaqdan qopardıb Hacı dayıya doğru tutur. Kişi ele bilir allahın heyvanı sexavet gösterib ona meyve vermek isteyir. Berkden deyir:
-Qanacağaa maşallah, deden evinde qalsın. Höyle merfet sahibisen, yolumnan qaç, düşüm gedim öyüme.
Ayı bu qefil sesden diksinir, ayağının altındakı budaq sınır, guppultu ile yere diyirlenib ölür.
Hacı dayı ağacdan düşüb onun derisini soyur, çiynine atıb evine getirir.
Sonralar ayının derisini hamıya gösterib deyirmiş ki, gören kimi üstüne cumdum, boğazınnan yapışıb boğdum. Amma deymiş armud görende meyvenin sarılığı üzüne keçirdi.
super
»Oxu zalına keç