bir parçası
olmuşdu. Heyat yoldaşım oğlumuzu çağırdı ve onu berk-berk
qucaqladı. Men başımı çevirdim. Son anda qerarımı deyişmek
istemirdim. onu qucağıma aldım ve yataq otağından qapıya qeder
apardım. Elini çiynime qoymuşdu ve men onu berk-berk tutmuşdum.
Eyni ile evlendiyimiz gün kimi. Artıq narahat olmuşdum bu qeder
arıqlamasından. Son gün onu qucağıma aldığımda hereket etmedim.
Oğlumuz mektebde idi ve heyat yoldaşıma, heyatımızdakı yaxınlığın
nece de eksik olduğunu söyledim. İşe getdim, qapını bağlamadan
maşından düşüdüm. Buna üçün zamanım yox idi. Her anın qerarımı
deyişdirmesinden qorxurdum ve pillekanlardan yuxarıya doğru
qaçdım, yuxarı çatanda Nermin qapını açdı. Ona heyat yoldaşımdan
boşanmayacağımı söyledim. Teeccüblü bir ifade ile, elini alnıma
qoydu ve: "Senin temeraturun var?" deye soruşdu. "Meni bağışla
Nermin, amma men boşanmaq istemirem" dedim. Evliliyimizin
rengsiz qalması, sevgi eksikliyinden deyil, bir-birimizin deyerini
unutduğumuzdandı. İndi xatırladım ki, evlendiyimiz gün qapıdan içeri
apardığımda ona, ömrümün sonuna kimi sedaqet andı içdiyimi...
Nermin veziyyeti başa düşende üzüme sille vurdu ve qapını
bağlayaraq ağlamağa başladı. Derhal aşağı düşüb, yaxınlıqdakı ilk gül
dükanına gedib, heyat yoldaşıma bir buket gül aldım. Üzerine de,
"Seni her seher heyatımın sonuna qeder daşıyacağam" yazılı bir kart
yerleşdirdim. Eve çatdığımda üzümde tebessüm yarandı, elimde
güllerle yataq otağına getdim ve heyat yoldaşımı yatağın üstünde ölü
tapdım. Heyat yoldaşım aylardır ki, xerçeng xesteliyi ile mübarize
aparırdı ve menim başım Nermin ile meşğul olduğundan bunu
anlamamışdım. Daha çox yaşamayacağını bildiyi üçün meni,
oğlumun mene qarşı neqativ davranışlarından qorumaq istemişdi. En
azından oğlumun gözünde yaxşı bir heyat yoldaşı kimi qalmağımı
istemişdi.

<< 1 2 [3]