vicdan ezabı başladı ölü üreyimde, heç bir şey qalmadı senden başqa qelbimde.Xatirelerin, gözlerin ve sözlerin.Şerlerini getirdiler mene, meni öldüren şerlerini.Vefasız dediyini eşitdim, yıxıldım, seni düşündüm gecelerce, daim tek başıma.Şerlerin öldürdü, hesretin yandırdı üreyimi üzüldüm, qırıldım, yıxıldım ve en sonunda ağladım.3 neferle ağladıq sene.Men, qelbim ve gözlerim.Sene yandım, seni sevdim, seni xatırladım her yerde. Belke bir gün sesini eşitmek ümidiyle telefon gözledim günlerce.Telefon çalmayıb hesret qalınca ağladım-ağladım.Sene etdiklerimi ancaq o zaman anladım.Eşitdim ki, qelbini vermemisen heç kime, içinde meni gorerler deye, men de vermedim heç kime, içinde seni görerler deye.Göy üzü ulduzlarla doluydu men hemişe seni düşünerken hüzn ulduzları qoydum adını.Seni xatırladır deye.Eyni onlar kimisende menden cox uzaqlardaydın.Hemişe göz qırpardın uzaqdan sessizce.Mense daim seni gözledim, qırıq qelbim, yaşlı gözlerimle.Bezen xeyala gedirem, seni düşünürem, ağlayıram, seni ve sevgini axtarıram qelbimde.Düşmür adın heç dilimden.Öleceyem Gülüm bir gün men senin sevginden, senin derdinden.Bir gün görecem belke seni.Sen meni unutmuş, menim olmayan seni.Ele o an sevgimin göz yaşını xatırlayacağam ve yene bir kenarda oturub ağlayacağam.And içdim senin üstünden başqasını sevmeyim deye.Ve her zaman, her yerde tekrarlayıram.Seni unutmaq üçün öldürseler bele, qarşılıq olaraq dünyanı verseler bele, darağaci qurub edam etseler bele senden başqasını esla sevmeyeceyem...

<< 1 [2]