göre yalan deye bilerem – qorxudan (bu, yalnız
xidmeti meselelerle bağlı olur, bu sahede onsuz mümkün deyildir, burada
hazırlıqsız, hetta ilhamla, hevesle yalan deyirem), ya da son derece zeruret
meqamında (daha doğrusu “Elza”97 heqiqeten xestelener – Elza, Elza, sen yox,
Milena, sen xestelene bilmezsen, bu son derece zeruri bir meqam olar, bu haqda
heç düşünmek bele istemirem). Belelikle, lazım gelende men de aldadıram, heç
gözlerimi de qırpmıram, onda heç bir teleqram lazım deyildir, heç bir büro zeruret
üzerinde hakim deyildir, bele hallarda icazeli, ya icazesiz gedirem. Amma o
hallarda ki, yalanın sebebi, esasen, xoşbextliyim olacaqsa ve bu xoşbextliye de çox
ehtiyacım olacaqsa bele, men aldada bilmerem, iyirmi kiloqramlıq giri qaldıra
bilmediyim kimi bunu da bacarmaram. Elza barede teleqramla müdirin yanına
getsem, yeqin ki, onu elimden alıb tullayardı, men de ona ve bu yalana hücum
eder, sonra da derhal direktorun kabinetinden qaçaraq çıxardım, daha ondan heç
bir xahiş etmezdim. Başa düş, Milena, büro sadece axmaq idare deyildir (elbette ki,
hem de axmaqdır, indi söhbet bundan getmediyi üçün, heç olmasa, axmaqlığı
onun üstünden götürende o, fantastik olur), o, hele ki, keçmiş ve indiki işimdir,
elbette, men onunla üzülüşe bilerem – ola bilsin ki, bu heç de pis olmazdı – amma
bu, her halda, menim heyatımdır, men onunla sehlenkar davrana bilerem, ellerimi
yanıma salaraq işleyerem (men ele bele de edirem), hedsiz tenbellik ede bilerem
(ele bele de edirem), hamının yanında özümü möteber apara bilerem ki, büroda
esas adam menem, lakin bir az serbest adam kimi yerimden getmek üçün yalan
deyim (bu menem – muzdlu xidmetçi!) ve “yalnız” üreyin elementar
döyüntülerinin meni qovduğu yere gedim – yox, bele yalan deye bilmerem. Amma
hele senin mektubunu alana qeder yazmaq istediyim ise budur: men ele bu hefte
özüm üçün yeni mektub düzeldirem ve ya köhne senedlerimi qaydaya salıram ki,
lazım olarsa, imkan düşen kimi, yubatmadan gele

<< 1 ... 102 103 [104] 105 106 ... 202 >>