isteyende
mektubunuz od tutub yanır (qeribe pritçadır!) ve men alovdan başqa heç ne
görmürem.
Yaşamağınız üçün özünüzün yaratdığınız qayda-qanunlara inanmaq ve uymaq
olar. Sizin qayda ve qanuna göre, heç kesin Size yazığı gelmemesi baredeki isteyiniz
tamamile anlaşılandır, amma bu qanunun tetbiq olunması başqa şey yox,
kobudluq ve lovğalığın (ja jsem ten, ktery plati)11 tezahürüdür; düzdür, ireli
sürdüyünüz qanunun neticelerini müzakire etmeye deymez, burada yalnız susaraq
elinizi öpmek qalır. Mene gelince, elbette, sizin qanuna inanıram, amma onun bu
cür çılpaq qeddarlığına inanmıram, onun ebedi olaraq heyatınıza kölge salmasına
inanmıram; o, bir açılışdır, amma yola doğru açılışdır, yol ise sonsuzdur.
Lakin insanın adi ağlının mehdudluğundan asılı olmayaraq, yaşadığınızı qızmar
sobada tesevvür etmeyin özü dehşetdir. Yalnız özüm haqqında danışmağa cehd
edeceyem. Her şeye adi mekteblinin meselesi kimi baxılarsa, onda mene qarşı
münasibetinizde üç hal ola biler. Meselen, mene öz haqqınızda heç ne danışmaya
bilersiniz, amma onda meni Sizin haqqınızda melumat almaq xoşbextliyinden
mehrum edersiniz, hemçinin bundan daha da vacib olanı budur ki, bütün bunları
öz üzerimde yoxlaya bilmeyeceyem. Ola bilsin ki, qarşımda susa bilmediniz. Siz ele
ede bilerdiniz ki, meselen, çox şeyler haqqında danışmaz, çox şeyleri ayrı cür
bezeyerdiniz – indi de bunları ede bilersiniz – amma men işlerin indiki veziyyetinde
heç ne demesem de ve menim üçün ikiqat çetin olsa da, bunları hiss ederdim.
Demeli, bunu da etmemelisiniz. Yalnız üçüncü imkan qalır: mümkün olduqca
özünü xilas etmeye çalışmaq. Ve bu imkana olan xırda ümid mektubunuzdan da
sezilir. Men indi oradan çoxluca ümid, qetiyyet oxuyuram, bezen de oradan başqa
şeyler de, hetta “realni hruza”12 da oxumalı oluram.
Sağlamlığınız haqqındakı melumatlarınız (yaxşıyam, amma buranın dağ
havasında pis yatıram) menim üçün kifayet deyildir. Hekimin diaqnozunu ele de
meqbul hesab etmirem, daha doğrusu, ne yaxşıdır,

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 202 >>