keçmek
istemediyim uçurumlar vardır. Orada gece ehvalatları vardır, bütün anlamlarda
gece ehvalatları vardır, burada ise bütün dünya menimdir, men onu idare edirem,
doğrudanmı, birden-bire geceye tullanmalıyam ki, oraya da sahiblik edim? Meger
bir şeye yeniden sahiblik etmek olarmı? Meger bu onu itirmek demek deyildirmi?
Men burada dünyaya hökm edirem, birden oraya keçmeliyem, buranı buraxmalı,
gözlenilmez cadugerlik, celd fokuslar, müdriklik daşı, elkimya, cadu halqası namine
oraya keçmeliyem. Uzaq, uzaq olsun, men bundan dehşetli derecede qorxuram!
Her gün açıq gözlerle asanca bexş oluna bilen bir şeyi caduger hesreti ile birce
gecede – telesik, tengnefes, çaresiz, kömeksiz, feth oluna bilen – caduger
vasitelerle qamarlamaq! (Yeqin ki, başqa yolla uşaq elde etmek mümkün deyildir,
yeqin ki, uşaq da cadugerlikdir – “yeqin ki”. Sualı açıq saxlayaq.) Ve ona göre de
sene ve hamıya çox minnetdaram; samozrejme106 seninle yanaşı olanda ele sakit
ve ele narahat, ele sehrlenmiş, ele azad oluram ki, – bunu anlayaraq bütün qalan
ömrümden vaz keçirem. Gözlerimin içine bax!
***
Belelikle, yalnız xanım Kolerden öyrenirem ki, kitablarım yataq kamodunun
üstünden yazı masasına adlamışdır. Bu köçürme barede menim reyimi soruşmaq
lazım idi. Men “yox” deyerdim.
***
İndi ise mene sağ ol de. Men bu axırıncı setirlerde tamamile ağılsız (ağılsız-qısqanc)
şeyler yazmaq arzusunu müveffeqiyyetle boğdum.
Vessalam, besdir, indi ise Emiliya barede danış.
Bazar ertesi, axşam
Artıq gecdir, her şeye reğmen gün bir az kederli oldu. Sabah, yeqin ki, senden
mektub olmayacaqdır; şenbe mektubunu artıq almışam, bazar gününün
mektubunu ise birigün alacağam – ola biler ki, ertesi gün senin mektublarının
tesirinden azad olduğum bir gün olacaqdır. Qeribedir ki, senin mektubların meni
kor eleyir, Milena, axı artıq bir hefte, yaxud daha artıqdır ki, sene nese olduğunu
hiss edirem, nese qefil yaxud tedricen, ciddi yaxud tesadüfi, aydın yaxud tam
derkedilmemiş; amma o baş verib,

<< 1 ... 111 112 [113] 114 115 ... 202 >>