hele mektubumu
almamısan, men orada sene izah edirem ki, heç bir gece de Vyananı terk etmeli
olmursan ve Qmyunda gelirsen. Ola bilsin ki, sen özün de bunu müeyyen etmisen.
Nece olursa-olsun, evvelki kimi bu cür cüzi imkanla men otuz gün erzinde (senin
mezuniyyetin müddetinde) viza götürmek haqqında düşünürem. Deyesen, men
bunu elemeyeceyem, çünki senin teleqramın çox qetidir, bu sefer barede sende
def olunmaz şübhe vardır. Gördüyün kimi, Milena, heç bir dehşetli şey yoxdur, ele
men özüm de seni “artıq” dörd hefteden sonra yeniden görmek üçün keskin arzu
etmirem (yeri gelmişken, bu yalnız görüş imkanımın bele sade olduğunu başa
düşmediyimize göredir); eger biz görüşsek buna göre istisna olmadan sene
minnetdar olardım ki, imkanın ve özünün üstünden xett çekmeye tamamile haqqın
vardır (eger gelmirsense, demeli, ele bele de lazım olduğu barede yazmıram), bu
haqda heç yazmağa da deymez, sadece, men qara menzilden sene teref yönelen
dar dehlizi ele sevincle quraşdırıb düzeldirdim ve bütün her şeyi buna
uyğunlaşdırırdım ki, ola bilsin (başısoyuqluğum derhal “elbette! elbette! elbette!”
deyir), o, sene teref aparmaqdansa nüfuzedilmez “xahiş edirem ki, gelme”
qayasına dirensin, isteristemez bu cür celd düzeldilmiş hemin yolla yavaş-yavaş
eve qayıdaraq içi men qarışıq her şeyi dağıdardı. Ümumiyyetle, bunlar kifayet
qeder ağrılı meselelerdir, amma çetin ki, onlara pis deyile bilsin, madam ki, bu
haqda yazmağa tez güc toplaya bilmişemse, demeli, ele de pis deyildir. En
nehayet, yeni yollar meydana çıxacaqdır, qoca köstebek lağım qazmağa
verdişkardır.
Pis ise bax budur: dünen, deyesen, qeyd etmişdim ki, görüşümüz çox vacib idi.
Bu menada onu qetiyyen evez etmek olmazdı, xüsusen buna göre teleqram çox
meyus eledi. Amma ne bilmek olar, birden senin birisi gün yazacağın teleqramında
teskinlik tapıldı?116
***
Bir xahişim var: bugünkü mektubunda iki sert cümle vardır. Birinciye (a Tu
neprijedes, ponevadz cekas, az to Tobe jednou bude nutne, yo,

<< 1 ... 122 123 [124] 125 126 ... 202 >>