ki, – bu
deqiqelerde olduğu kimi – mektubu davam etdirmeyi bacarım. Hansısa bir
mehebbet ve ezab hisleri meni çulğalayır ve stoldan aparır.
Bazar, axşam
Sonuncu mektubundakı xüsusile aydın şekilde yazdığın bir arqument meni haldan
çıxarır, burada, şübhesiz, mentiqi sehv vardır, özün de onu yoxlaya bilersen. Sen
mene de ki, erini hedden artıq sevirsen (bu ise temizheqiqetdir) ve buna göre de
onu terk ede bilmirsen (men de demek isteyirem ki, eger sen, her halda, bunu
qerara alsan, menim üçün çox dehşetli olardı) – sene inanıram ve seninle
razılaşıram. De ki, sen özün onu terk etmeye hazırsan, lakin onun daxilen sene
ehtiyacı vardır, sensiz yaşaya bilmir, ona göre de sen onu terk etmeyi bacarmırsan
– bu halda da sene inanıram ve seninle razılaşıram. Amma sen deyende ki, o,
zahiren sensiz heyatla bacara bilmir ve sen mehz buna göre (başlıca sebeb kimi!)
onu terk ede bilmirsen, onda bu ya yuxarıda sadaladığım sebeblerin gizledilmesi
üçündür (mehz gizledilmesi üçün, esaslandırılması üçün yox, çünki bu sebeblerin
esaslanmağa ehtiyacları yoxdur), ya da bu, senin sonuncu mektubunda yazdığın
kimi, beynin acı zarafatlarından biridir ki, bizim bütün bedenimiz (tekce bedenimiz
yox!) buna göre qıc olaraq qıvrılır.
Bazar ertesi
Hazırlaşırdım ki, evvelki ruhda sene mektub yazım, derhal dörd mektub geldi, onlar
birdefeye gelmedi, evvelce huşdan getmeyin barede mene yazdığına göre peşman
olduğunu yazdığın mektub, bir az sonra bayılmadan derhal sonra yazdığın mektub
ve onunla birge, heqiqeten, çox gözel bir mektub, bir az da keçenden sonra Emiliya
barede yazdığın mektub geldi. Onların ardıcıllığını, helelik müeyyenleşdirmekde
çetinlik çekirem, çünki artıq günleri qeyd etmirsen.
Ola bilsin ki, “strach-touha”121 sualına cavab vereceyem, çetin ki, bu derhal
alınsın, amma çalışacağam ki, bir neçe mektubda bu meseleye toxunum, onda,
yeqin ki, her şey qaydasında olacaq. Hem de yaxşı olardı ki, atama yazdığım
(ümumiyyetle, pis, lazımsız) mektubla da tanış

<< 1 ... 133 134 [135] 136 137 ... 202 >>