baxır, ancaq bu defe orda her şey qaydasındadır, budur, o deyir:
“Beli, beli, her şey qaydasındadır, vağzaldan çıxış bax o terefdedir”.
“Cenab baş müfettiş, sizden xahiş edirem ki, lütfen qapını menim üçün açın,
men özüm heç cür bacarmıram. Belke de, Milena küçede gözlediyi üçün heyden
düşüb zeiflemişem?” “Ooo, buyurun, – o deyir, – sizi tanımamışdım”. Ve qapı
taybatay açılır...
Çerşenbe axşamı
Senin ad gününe çox da yaxşı hazırlaşmadım, adi vaxtlardan da pis yatdım, başım
istidir, gözlerim iltihablaşmış, gicgahlarım dağılır, üstelik de öskürürem. Yeqin ki,
kiçik bir sözü bele, öskürmeden deye bilmerem. Xoşbextlikden, arzulamalı bir şey
yoxdur, yalnız teşekkür etmek lazımdır ki, bu dünyada varsan, men ise lap
evvelden (görürsenmi, dünyanı men de pis tanıyıram, amma senden ferqli olaraq
bunu etiraf edirem) bunu tesevvür etmirdim. Ve bu dünyada mövcud olduğuna
göre sene minnetdaram (bu minnetdarlıqdırmı?), minnetdarlıq elameti kimi, eynile
vağzaldakıtek seni öpürem, orası da yadımdadır ki, o vaxt bu hereketim senin
xoşuna gelmemişdi (men bu gün, nedense, yaman dikbaşam).
Son vaxtlar menim üçün bele pis olmamışdı, bezen hetta lap yaxşı da olmuşdu,
amma menim esas tenteneli günüm bir hefte evvel oldu. Men zeif halda üzgüçülük
mektebinin hovuzu etrafında bitib-tükenmeyen gezinti heyata keçirirdim, axşam
düşürdü, artıq camaat azalırdı, amma hele de kifayet qeder idi. Birden menimle
tanış olmayan üzgüçülük üzre ikinci telimatçı yaxınlaşaraq soruşdu: “Chtel byste si
zayezdit?”124 İş onda idi ki, burada Sofiya adalarından gelmiş bir cenab var idi ve
o, Yehudi adasına üzüb getmek isteyirdi. Mence, o, hansısa böyük tikinti podratçısı
idi; Yehudi adasında neheng tikinti işleri gedirdi. Elbette, milçekden fil düzeltmek
lazım deyildir, telimatçı men bedbexti seçmemişden evvel etrafa boylandı, sanki
kimise axtarırdı, sonra ise sanki meni seçerek yaxınlaşdı. Ona göre de mene bexş
olunan qayıqda gezmek hediyyesinden yararlanmağı qerara aldım, amma

<< 1 ... 139 140 [141] 142 143 ... 202 >>