orada,
ne olursa-olsun, podratçının möteberliyi sebebinden telimatçı, şübhesiz ki, cavan,
celd, kifayet qeder güclü adam axtarırdı ki, vezifesini icra edenden sonra qayığı
özünün yolverilmez üzgüçülük meqsedi üçün istifade etmesin, derhal qayıtsın.
Görünür ki, o meni bu keyfiyyetlere malik olan adam kimi hesab etmişdi. Sağlam
bedenli Trnka (üzgüçülük mektebinin sahibi – onun haqqında sene sonra
danışaram) bize yaxınlaşaraq soruşdu ki, cavan oğlan üzmeyi bacarırmı. Meni açıq
kitab kimi oxuyan telimatçı onu sakitleşdirdi. Men, ümumiyyetle, birce kelme de
danışmadım. Sernişin geldi ve biz üzmeye başladıq. Yaxşı terbiye görmüş genc kimi
men susurdum. O, qeyd etdi ki, bu gece çox gözeldir. Cavab verdim: ano125. Sonra
o dedi ki, artıq soyuqdur. Yene de cavab verdim: ano.
Nehayet, o, çox süretle avar çekdiyimi qeyd eledi, onda men teşekkür üçün
heç ne deye bilmedim. Görünür, men qayığı tez bir vaxtda Yehudi adasına
çatdırdım, o, sahile düşdü, teşekkür etdi, teessüf ki, çay pulu vermeyi unutdu (he
de, sen balaca deyilsen ki!). Men derhal geri qayıtdım. Sağlam bedenli Trnka bele
tez qayıtmağıma teeccüblendi.
Çoxdan idi ki, dünenki kimi fexr etmemişdim, men azca, tamamile azca olsa
da, hemişekinden bir az çox sene layiq olduğumu düşündüm. Hemin vaxtdan beri
men her axşam üzgüçülük mektebinin önünde bu cür sernişinin gele bileceyini
gözleyirem, amma helelik belesi yoxdur.
Keçen axşam azca mürgülediyim vaxt senin ad gününü nece qarşılayacağım
barede ağlıma bir fikir geldi: senin üçün mühüm olan yerlere baş çekeceyem. Ve
derhal, qeyri-ixtiyari olaraq, Qerb vağzalının önünde hazır oldum. Bina çox kiçik idi,
içerideki yerler de, yeqin, çox az idi, çünki bu vaxt süret qatarı geldi, vaqonun biri
binanın içerisine yerleşmedi. Çox memnun idim, çünki vağzalın qabağında üç nefer
yaxşı geyinmiş qız durmuşdu (birisi çepgöz idi). Bu çox arıq qızlar yükdaşıyan idiler.
Başa düşdüm ki, senin bu meşğuliyyetinde, ola bilsin ki, qeyri-adi heç ne yoxdur.
Her halda,

<< 1 ... 140 141 [142] 143 144 ... 202 >>