gözleyerek senin erinin yanında oldum ve nehayet... Yeri gelmişken, senin
haqqında hekayetlere qulaq asmağı sevmeyim doğru deyildir, men bütün günü
senin adını eşitmek isteyirem. Eger men soruşsaydım, o senin haqqında çoxlu
şeyler danışardı, amma soruşmadım ve o, semimi bir kederle, misralarla senin,
demek olar ki, yaşamadığını, kokainle mehv olduğunu dedi (senin sağ olduğunu
bildiyim an men ona nece minnetdar idim!). Öz aramızdır, o, ehtiyatlı ve ciddi
adamdır, özünün adi maneraları vardır. O elave etdi ki, bunu gözleri ile görmeyib,
yalnız eşidib. Senin erin haqqında o, qüdretli bir sehrbaz kimi danışdı, senin Praqa
dövrüne aid yeni adları da sadaladı: deyesen, Kredlova idi. O hele çox danışacaqdı,
amma men yüngülce, kefsiz olduğum üçün, vidalaşdım, birinci növbede ise ona
göre ki, men susaraq onunla yanaşı addımlayır, eşitmek istemediyim şeylere qulaq
asırdım, meni bunlar qetiyyen maraqlandırmadı.
***
Tekrar edirem, eger her hansı engel yaranarsa ki, senin üçün müeyyen
bir xırda xoşagelmezlik yarada biler, Vyanada qal, eger başqa heç cür olmasa, hetta
mene xeberdarlıq etmeden bu cür edersen. Amma gelsen, derhal serhed
maneelerini def edersen. Eger mene melum olmayan her hansı yöndemsiz bir iş
baş verse ve Vyanaya gele bilmesem (onda xanım Kolere teleqram vuraram), onda
sen Qmyunddakı vağzalın yanında olan mehmanxanada menim teleqramımı tapa
bilersen.
***
Altı kitabın hamısını aldınmı?
***
“Kavarna”128 nı oxuyarken men Ştaynı dinlediyim vaxtda olduğu kimi hisler
keçirirdim, amma sen ondan yaxşı danışırsan; ümumiyyetle, kim bele yaxşı danışa
biler? Axı “Tribuna”nı alan her kesle sen niye danışırsan? Oxuduğum müddetde ele
bilirdim ki, qehvexananın qarşısında gece-gündüz, iller boyu gezişirem;
müşterilerden kimse içeri girende, yaxud çöle çıxanda men açıq qapıdan içeri
boylanıram ki, senin evvelki kimi orada olduğuna emin olum ve yeniden gezmeye
ve gözlemeye başlayıram. Bu, kederli ve yorucu deyildi. Senin oturduğun
qehvexananın önünde

<< 1 ... 144 145 [146] 147 148 ... 202 >>