getirmirem, çünki o,
adamı haldan çıxarır ve heç vaxt sona qeder doğru olmur.
***
Milena, senden xahiş edirem ki, sene mektub yaza bilmeyim üçün başqa bir imkan
fikirleş. Yalançı açıqcaları göndermek axmaqlıqdır; sene hansı kitabları
göndereceyimi özüm de unutmuşam; senin ne vaxtsa heder yere poçta gedeceyini
düşünmek dözülmezdir; ayrı bir imkan fikirleş, senden xahiş edirem.
Bazar ertesi, axşam
Belelikle, sen çerşenbe günü poçta gedirsen ve mektub ise yoxdur, daha doğrusu,
şenbe gününün mektubu olacaqdır. Büroda yazmağı bacarmadım, çünki işlemek
isteyirdim, amma işleye de bilmedim, çünki senin haqqında düşünürdüm. Axşama
yaxın yataqdan qalxa bilmedim, bu çox yorulduğumdan yox, çox “ağır”
olduğumdan idi, daim bu sözü işledirem, o mene uyğun gelen yegane sözdür, başa
düşürsenmi? Bu, “geminin ağırlığı” kimidir, sanki idareetmeni itirib ve dalğalara
deyir: “Men özüm üçün çox ağıram, sizin üçün ise çox yüngülem”. Amma bunun
özü de tam deqiq deyildir, bunu müqayise ile ifade ede bilmezsen.
Amma eslinde ona göre yazmadım ki, özümü bulanıq, dumanlı hiss edirem:
sene çox-çox vacib şeyler barede o qeder yazmaq lazımdır ki, heç bir serbest vaxt
bunun üçün qüvveleri toplamağa bes elemez. Bu beledir ki var.
İndiki vaxt haqqında demeye sözüm yoxdur, gelecek haqqında ise,
ümumiyyetle, heç bir sözüm yoxdur! Men, doğrudan da, xeste yatağından indi-indi
dururam (zahirden bu, “xeste yatağı”na benzeyir), hele de yatağa meyilliyem ve
her şeyden artıq oraya qayıtmaq isteyirem. Amma bu yatağın neyi ifade etdiyini de
bilirem.
Milena, haqlı olaraq hemin insanlar haqqında yazmısan: “Nemate sily
milovat”. Amma sen mektub yazanda bunu edaletli hesab etmirdin. Ola bilsin ki,
onların sevgisinin gücü ondadır ki, onlar sevmeyi bacarırlar. Amma burada da bele
insanlar üçün aşağılayıcı bir çalar vardır. Eger onlardan biri öz sevgilisine deyirse ki,
“İnanıram ki, sen meni sevirsen”, bu daha da kiçik bir söz olan “Men senin
sevgilinem” sözünden heç de başqa bir şey

<< 1 ... 169 170 [171] 172 173 ... 202 >>