çevrilme oldu ve bele çıxdı ki, sen yox imişsen ve men özüm yanırmışam, ele
özüm de pencekle özümün alovumu söndürürem. Amma bu kömek elemedi ve
menim evvelki qorxumu tesdiq eledi ki, bu üsulla alovla mübarize aparmaq olmaz.
Bu vaxt yanğınsöndürenler geldiler ve axır ki, seni xilas elediler. Amma sen
evvelkinden ferqli idin, başqa cür olmuşdun, şeffaf idin, tabaşirle qaranlığa
çekilmiş şekil kimi idin, heyat elameti yox idi sende, belke de sen sevindiyinden
hissiyyatsız olmuşdun ki, artıq xilas olmuşam, sen menim qucağıma yıxıldın. Yene
de çevrilmenin qeyri-müeyyenliyi fealiyyete keçdi, belke de men kiminse qucağına
düşdüm.
***
Ele indice A. geldi, sen onu tanıyırsan? Birce bu vizitler qurtarsaydı! İnsanlar ele
canlı ve ölmezdirler, heqiqeten, ölmezlik menasında yox, amma onların indiki
heyatlarının derinliklerindeki canlılıqdır. Men onlardan çox qorxuram. Qorxudan
onların gözlerinden istenilen arzularını oxumağa hazıram ve minnetdarlıq üçün
onların ayaqlarından öpmeye hazıram, teki onlar devetsiz-zadsız başqasının
görüşüne getsin. Tenhalıqda yene de yaşayıram, amma müşteri gelende, o meni
formal olaraq mehv edir ki, sonradan öz gücü ile yeniden diriltsin, amma onun
gücü çatmır.
Bazar ertesi onun yanına getmeliyem, ele buna göre de başım indiden
herlenir.
***
Milena, niye sen bizim gelecekdeki birge heyatımızdan yazırsan, axı o heç vaxt
olmayacaqdır. Belke de sen ele buna göre ondan yazırsan? Bir defe biz Vyanada bu
barede öteri şekilde danışırdıq, mende bele bir hiss var idi ki, bize tanış olan birisini
axtarırıq, biz onsuz darıxırıq, biz onu çağırırıq, onu en eziz adlarla dile tutaraq
çağırırıq, amma cavab yoxdur; axı o nece cavab vere biler ki, o ne yanımızda idi, ne
de ki, etrafımızda.
Dünyada, şübhesiz, heqiqetler çox azdır, bu da onlardan biridir: biz heç vaxt
bir yerde yaşamayacağıq, ne de bir ümumi menzilde, yan-yana, ümumi masa
etrafında – heç vaxt bu olmayacaq, hetta bizim ümumi şeherimiz de olmayacaqdır.
Men az qaldı deyem

<< 1 ... 173 174 [175] 176 177 ... 202 >>