vermirem, yeqin ki, her şey
ele de pis deyildir. Men, eslinde, Vyanadan keçib getmeyi düşünürem, çünki
ciyerlerimin veziyyeti yaydakına nisbeten heqiqeten de pisdir – tamamile tebii
olaraq küçede danışmaq menim üçün çetindir, neticesi de xoşagelmez olur.
Doğrudan da bu otaqdan getmeli olsam, onda tez Qrimmenştayna
çatıb şezlonqa148 yıxılmaq isteyirem. Ola bilsin ki, seyahet menim xeyrime
olacaqdır, çünki Vyana havasını men, heqiqeten de, heyatverici hesab edirem.
“Vyana meşeleri” yaxında yerleşse de, mesafe ferqleri o qeder de böyük
deyildir. Sanatoriya Lebbercdorfda yerleşmir, stansiyadan sonra sanatoriyaya
qeder tam yarım saat avtomobil yolu vardır. Ola bilsin ki, bu sanatoriyadan men
Badene getdim – bu yeqin qaydalara ziddir – onda ele hemin müveffeqiyyetle,
deyek ki, Qrimmenştayndan Vyananın Noyştadt qesebesine de gede bilerem,
bunların ferqi ne senin, ne de menim üçün böyük deyildir.
***
Bele çıxır ki, Milena, sen evvelki kimi menden qorxmursan ve mene qarşı nifret
hissin, yaxud da buna benzer bir hissin yoxdur? Senin ciddiliyin ve senin gücün
hansı derinliklerden gelir?
Çinlilerin “bubaçka kniha”149 adlı kitabını oxudum, bunu ona göre xatırladım
ki, burada söhbet yalnız ölümden gedir.
Bir adam ölüm yatağında oturur ve ölüme yaxın olduğunun imkan verdiyi
qeder rahatlıqla deyir: “Bütün heyatım boyu, onu bitirmek arzusu ile çalışdım”.
Başqa bir ehvalatda şagird ancaq ölüm haqqında danışan müellimine bunu
demeye cüret edir: “Sen hemişe ölümden danışırsan, amma özün ölmürsen”. –
“Her halda men ölürem. Mehz özümün sonuncu neğmemi oxuyuram. Bu mahnı
birinde uzun olur, digerinde qısa. Amma ferq yalnız bir neçe sözde olur”.
Ölümcül yaralanaraq sehnede özünün sonuncu ariyasını oxuyan qehremana
gülmek, heqiqet olsa da, edaletsizlikdir. Biz uzanaraq illerle oxuyuruq.
Bir de “Güzgü adamı”150 nı oxudum. Ne qeder tükenmez heyat enerjisidir!
Yalnız bir yerinde yüngülce qüsur vardır, evezinde ise her yerde bolluq ve bereket
vardır, hetta xestelik

<< 1 ... 177 178 [179] 180 181 ... 202 >>