hallarda bu tamamile kifayetdir, meselen,
menim üçün.
***
Jurnallar yubanıb, yeri gelende bunun sebebini sene deyeceyem, amma her halda,
onlar gelecekdir.
***
Yox, Milena, her ikimizin güman elediyi veziyyet Vyanada yoxdur, biz heç o vaxt da
bu imkana malik deyildik, ellerimle yuxarıdan yapışıb özümü yuxarı dartaraq
barmaqlıqlar arasından baxmışdım, sonra yaralanmış ellerim boşalmış ve
yıxılmışdım. Elbette ki, bizim üçün hansısa bir imkan mövcuddur, dünya imkanlarla
doludur, amma o hele mene melum deyildir.
Saat qrafikleri baredeki yazılarınla meni çox sevindirdin. Onu coğrafi xerite
kimi öyrenirem. Onlar, heç olmasa, etibarlı şeylerdir. Amma iki hefteden az
olmayan bir müddetde gele bilmeyeceyem, ola bilsin ki, bir az da gec. Meni hele
de müeyyen şeyler büroda saxlayır; evveller mene tecili cavablar yazan sanatoriya
indi vegetarian pehrizimle bağlı sorğuma inadlı şekilde susmaqla cavab verir; ele
özüm de bu sefere bir elin sefer edeceyi kimi hazırlaşıram: onların köçmeye ya
qetiyyetleri çatmır, ya bezilerini buna inandırmaq lazım gelir, neticede ise hamı
gözleyir, amma gede bilmirler, çünki uşaqlardan biri ağlayır. Üstelik, az qala bu
seyahetden az qalır ki, qorxuya düşüm, çünki (meselen, dünen, müalice olduğum
uzun iller erzinde ilk defe olaraq, ona iyirmi beş deqiqe işlemiş artıq yataqda idim,
ona iyirmi beş deqiqe işlemişden ta texminen on bire qeder fasilesiz olaraq
öskürdüm, sonra yatdım, saat on ikide sağ böyrüm üste çevrildim ve yeniden saat
bire qeder öskürdüm) mehmanxanada heç kesin buna dözmeyeceyinden
çekinirem. Keçen il vaqonun yataq yerinde, heç bir çetinlik olmadan getmişdim,
amma indi bunu heç cür tesevvür ede bilmirem.
***
Bu heç de bele deyildir, Milena. İndi sene mektub yazan adamı Merandan
tanıyırsan. Sonra biz bir yerde idik ve bir-birimizi tanımaq baresinde söhbet bele
gede bilmezdi, daha sonra yeniden ayrıldıq.
Bu haqda yene de neleri ise demek isterdim, amma sözler qeherlenmiş
boğazımdan çıxa bilmedi.
Ele men

<< 1 ... 180 181 [182] 183 184 ... 202 >>