gelirsen, o, almanlara nahaq yere nifret edir, almanlar ela xalqdır ve
bele de qalacaqlar. (Siz Eyxendorfun “Ey uzaq vadiler, tepeler”168 şeirini, yaxud da
Yustinus Kernerin çarxlı deyirman169haqqındakı şeirini bilirsinizmi? Eger
bilmirsinizse, men nece olursa olsun, onları Size göndererem.)
Plan barede nese demek olardı, amma bu artıq keçmişin işidir. Ottla mene
qarşı çox xeyirxahdır, baxmayaraq ki, onun elinde bir uşağı da vardır. Ciyerlerimin
veziyyeti, en azından, bele demek olar ki, acınacaqlıdır, burada olduğum iki hefte
erzinde hekime getmek barede qerara gele bilmemişem. Amma düşünürem ki,
eger Planda olsaydım, iş bele pis olardı, eger Planda olsaydım – ey müqeddes
teleskenlik! – saatlarla yorulmadan odun yarardım ki, bir neçe deqiqelik xoşbextlik
hiss eleyim. Bütün qalan meselelerde yuxu ve onu müşayiet eleyen yuxusuzluq
bezen bir az pis olurdu. Bes sizin ciyerleriniz – o meğrur, güclü ve yenilmez
ciyerleriniz necedir?
Sizin K.
Çoxdandır ki, size yazmırdım, Milena xanım, ele bu gün de tesadüfen yazdım.
Amma öz susqunluğumun sebebi üçün özüme haqq qazandırmaq heç neye
deymez. Siz ki mektub yazmağa nece nifret etdiyimi bilirsiniz. Menim heyatımdakı
bütün bedbextlik odur ki (bu qetiyyen şikayet deyildir, yalnız ümumileşmiş nezeri
neticedir), bunlar ya bele demek olarsa, mektublardan, ya da onları yazmaq
imkanından yaranır. Meni insanlar çaşdıra bilmir, amma mektublar çox tez aldadır,
hem de özümünküler. Menim timsalımda bu xüsusile bedbextlikdir, bu barede
men heç neyi yaymayacağam, amma o hem de ümumidir. Eminem ki, mektub
yazmaq barede kiçicik bir ehtimal bele – nezeri cehetden fikirleşsek – dehşetli ruhi
pozğunluq getirir. Bu, eslinde xeyalatlarla ünsiyyetdir, tekce mektubu gönderdiyin
adamın xeyalatı ile deyil, hem de öz mexsusi xeyalatınla elaqelidir, bu, sen mektub
yazanda elinin altında boy atan xeyalatdır, seriyalarla mektublar silsilesi yazanda
ise bir mektub digerini möhkemlendirir ve onun şahidi kimi gönderilir. Kimin

<< 1 ... 192 193 [194] 195 196 ... 202 >>