ağlına
geler ki, bir-biri ile mektub vasitesile ünsiyyet saxlaya bilerler! Uzaqdakı adam
haqqında düşünmek olar, yaxındakı adama toxunmaq olar – bütün qalanlar insan
qüvvesinin fövqündedir. Mektub yazmaq ise bunu acgözlükle gözleyen xeyalatlar
qarşısında içini faş etmekdir.
Yazılaraq gönderilmiş öpüşler ünvanına gedib çatmır – onları yolda iken
xeyalatlar ele yoldaca içirler. Bu bol qidanın sayesinde onlar tesevvürolunmaz
miqdarda çoxalırlar. Beşeriyyet bunu hiss edir ve onunla mübarize aparır; insanlar
arasındakı her cür şeffaflığı yox etmek üçün, imkanları daxilinde insanlar arasında
tebii ünsiyyete yetişmek üçün demiryol xetleri, avtomobiller, aeroplanlar fikirleşib
tapır, lakin bunlar kömek etmir, bu keşfler yalnız felaket anlarında baş tutur, reqib
daha güclü ve inamlıdır, poçtdan sonra teleqraf, telefon ve radionu ixtira etmişler.
Xeyalatları acından ölmek tehlükesi izlemir, amma biz helak oluruq.
Teeccüblüdür ki, öz felyetonlarınızda helelik heç ne yazmamısınız, ona göre
yox ki, onların derc olunması neyinse qarşısını almaq, yaxud neyese çatmaq üçün
deyildir, amma onlara başa salmaqdır ki, artıq onları derk edibler.
Açığını desek, “onları” derk etmek olar ve ayrı-ayrı istisnalar zamanı onlar
engelsiz, maneesiz hansısa bir mektubu buraxırlar ve o sene dost eli kimi uzanır,
yüngülce, mehribanlıqla elinde olur. Amma ola biler ki, bu yalnız görüntüdür ve
bele hallar, yeqin ki, en qorxuludur, başqalarından daha çox ondan ehtiyatlanmaq
lazımdır, amma bu illüziyadırsa, onda en tekmil illüziyadır.
Buna oxşar bir şey menimle de baş vermişdir, çünki menim de ağlıma geldi ki,
Size yazım. Bu gün dostumdan mektub almışam, Size de melumdur ki, biz
çoxdandır yazışmırıq, bu ise yüksek derecede ağıllı işdir. Çünki yuxarıda
deyilenlerden aydın olur ki, mektub yuxu eleyhine en gözel vasitedir. Onlar hansı
formada gelirler! Onlar quru, boş halda qelbimizde dolaşırlar – bir anlıq sevinc ve
sonra uzunmüddetli ezab! Sen onu özünü itirmiş halda oxuduğun

<< 1 ... 193 194 [195] 196 197 ... 202 >>