de
olmayacaqdır. Birce cümle (o hansı meqsedle deyilmişdi?) Sizi dehşete getirir, axı o
aydın idi ve bu menada da onun berkden, yaxud öz-özüne deyilmesi nezerde
tutulmur, özünün iblislerinden ezab çeken insan tamamile şüursuz olaraq
yaxınlarından qisas alır. Bele deqiqelerde Siz isteyirsiniz ki, o tam qurtulsun, amma
o xilas ola bilmir, onda özünüzü “heç kim” hesab edirsiniz. Bu cür hörmetsizlik
etmek kime icaze verilib? Axı bu heç kese, o cümleden, meselen İsaya da müyesser
olmayıb. O yalnız “Meni teqlid et” demeyi bacarmışdı ve sonra da (sitatlarım
tamamile düzgün olmaya da biler) özünün böyük sözünü demişdi: “Menim
sözlerimle hereket ele, onda görersen ki, bunlar insan sözü deyil, Tanrı sözleridir”
ve yalnız onu teqlid edenlerden İblisi qovurdu. Özü de hemişelik yox, çünki eger
onlar insandan ayrılırdısa da, o tesirini ve “faydalılığını” itirirdi. Açığını desek, – bu,
Sizinle razılaşdığım yegane şeydir – o da aldanmağa uymuşdu.
CÜME
Bu gün axşamterefi ilk defe uzun gezintini tekbaşına başa vurdum, adeten ya
başqa insanlarla gezişir, ya da çox vaxt evde uzanırdım. Bura nece yerlerdir! İlahi
qüvveler ve yazıq, heç bir fikir yürütmeye qadir olmayanlar, Milena, eger burada
olsaydınız! Deseydim ki, yalnız Siz çatışmırsınız, aldatmış olardım; men
haradayamsa, siz de oradasınız, hetta bir az da güclü şekilde; bu bitkin ve
ezabverici bir sehrdir – Siz ele menim kimi, hetta bir az da artıq şekilde burdasınız,
başqa sözle, burada men çatışmıram ve Siz soruşursunuz: “O haradadır? Meger o
yazmamışdımı ki, Meranda olur”.
F.
Siz menim iki cavab mektubumu almısınızmı?
Eziz Milena xanım, günler çox qısadır, çünki o Sizinle ve diger başqa
ehemiyyetsiz xırdalıqlarla ötüb, indi ise sona çatır. Lap az qalır ki, esl Milenaya
mektub yazım, o yene de bir esl, bütöv günü burada – otaqda, balkonda,
buludların arasında idi.
Son mektubunuzdakı tezelik, ovqat ve derd-qemsizlik haradandır? Ne ise
deyişilib? Yaxud da sehv edirem ve buna ferehsiz, adi şeyler

<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 202 >>