herdenbir görüşsek de
men bele düşünürem), meger Size melum deyildir ki, yalnız şişman adamlara
etibar etmek olar? Yalnız bu qalın qablarda her şey hazır olana qeder qaynayır.
Yalnız bu hava fezasındakı kapitalistler, insan üçün mümkün ola bilecek qayğı ve
deliliklerden mühafize olunaraq, sakitce öz işleri ile meşğul ola bilirler, onlarda
olan qüsurlar da, bir defe hansısa birinin dediyi kimi, yerdeki esl vetendaşlardakı
kimidir, onlar şimalda insanları isindirir, cenubda ise kölgeliklerde serinledir.
(Elbette, eksine de demek olardı, amma onda bu heqiqet olmazdı).
İndi ise yehudilik haqqında. Menden soruşursunuz ki, bu zarafatdır, ola da
biler ki, siz yalnız menim de hemin qorxaq yehudilerden olub-olmadığımı sadece
öyrenmek isteyirsiniz; lakin Siz, her halda, Praqalısınız ve buna göre de meseleye,
tutaq ki, Heynenin arvadı Matilda qeder semimi ola bilmirsiniz. Yeri gelmişken, bu
tarixçeni bilirsinizmi? Ümumiyyetle, size deyilmeli çoxlu şeyler var, amma bu,
yeqin ki, ziyanımadır, amma hekayenin özü yox, yalnız onu danışmağıma göre
ziyanımadır. Siz, rengarenglik xetrine, axır ki, menden qeribe şeyler eşitmelisiniz.
Bohemadan olan alman şairi, yehudi olmayan Maysner öz xatirelerinde bu ehvalatı
neql edir. Matilda almanlara qarşı atmacaları ile onu hemişe qıcıqlandırırdı: onlar
deyişkendir, xudpesend, xırdaçı, dar düşünceli, bedniyyetli, qısa desek, dözülmez
xalqdır. Bir defe Maysner dözmeyib deyir: “Amma siz almanları ele de yaxşı
tanımırsınız! Henrix yalnız alman jurnalistleri ile elaqe saxlayır, amma burada – Parisde onların hamısı yehudidirler”. “Of, – Matilda deyir, – siz her şeyi şişirdirsiniz.
Onların arasında Zeyfert kimi bir-ikisini tapmaq olar...”. “Yox, – Maysner deyir, – o
burada yegane adamdır ki, yehudi deyildir”. “Nece yeni?” — Matilda
teeccüblenir. — Eytels nece, o da yehudidir?” (O, sarışın, ucaboy, güclü bir neheng
idi). “Elbette ki! Özü de nece!” — Maysner cavab verir. “Bes Bamberger? — O da”.
“Bes Arnşteyn?” — “Hemçinin o

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 202 >>