gedesen, axı men fırtınanı otağımda
saxlaya bilmerem; mene ele gelir ki, senin bele mektublarında Meduzanın
parıldayan başını görürem, dehşet ilanları onun etrafında qıvrılırlar. Menim
başımın etrafında ise, aydındır ki, hele de qorxunun hiddetli, azğın ilanları
qıvrılır.31
***
Senin çerşenbe ve cüme axşamları yazdığın mektublar. Körpe, körpe
(Meduzanı bele adlandırıram). Sen bütün axmaq zarafatlarımı (“zid” , “nechapu”
ve “nifret etmek” barede) ciddi qebul edirsen, men ise bunlarla seni bir az
güldürmek isteyirdim, qorxu sebebinden biz bir-birimizi düzgün başa düşmürük,
xahiş edirem ki, meni çexce yazmağa mecbur eleme, burada mezemmetin kölgesi
bele yoxdur, olsa-olsa seni ona göre mezemmet ede bilerem ki, yehudiler
haqqında hedden ziyade yaxşı fikirdesen, senin tanıdıqlarından (o cümleden
menden) da başqaları vardır! – bezen onların hamısını (o cümleden özümü de)
mehz yehudiler kimi paltar dolabının yeşiyine doldurmaq, azca gözleyib bir az
açaraq onların geberib-gebermediklerine baxmaq, sonra ise qapağı örtüb sona
qeder bu cür davam etmek isteyirem...
Senin “nitqin” haqqında dediklerim, heqiqeten ciddidir. (Bu “ciddi” sözü bir
daha oğrunca mektubuma daxil oldu. Yeqin ki, men onunla yola
gedeceyem,32 — son derece edaletsiz olsa da – amma men indi onunla elaqede
olduğum qeder güclü hisler keçirirem, bu elaqe getdikce güclenir ve onu heyata
yox, ölümle elaqeye benzedirem. Onunla danışa bilseydim! Amma men ondan
qorxuram, o menden ele yüksekdedir ki! Bilirsenmi, Milena, sen ona doğru
gedende öz seviyyenden aşağıya böyük bir addım atdın, amma sen mene doğru
gelsen, uçuruma tullanmış olarsan, sen bunu bilirsenmi? Xeyr, hemin mektubda
menim yox, senin “yüksekliyin” var idi.) Men “nitq” haqqında danışırdım, sen de
axı orada ciddi idin, men burada sehv ede bilmerem.
***
Yeniden senin xesteliyin haqqında eşidirem. Milena, sen yataqda uzanmalısan.
Sen, elbette ki, bunu etmelisen. Ola bilsin ki, bunları yazanda artıq sen uzanmısan.
Meger bir ay

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 202 >>