şeyin faydasız olduğudur, senin daimilik susqun
sübutlarındır: “Men gelmek istemirem. Gelmeyimden sene ne xeyir olacaq ki?”
Sen bu qırx deqiqeni ayıran vaxtda men onu qebul ede bilmirdim. Sen özün de
başa düşmürdün: gergin düşünmeye baxmayaraq, vaxt müeyyen ede bilmirdin.
Nehayet, soruşdum: “Ne etmeli, bütün günümü gözlemeliyem?” “Beli”, – sen
cavab verdin ve dönüb seni gözleyen kompaniyaya teref getdin. Cavabın mahiyyeti
onda idi ki, sen, ümumiyyetle, gelmeyeceksen, yegane bacardığın şey ise
gözlemeye icaze vermeyindir. “Gözlemeyeceyem”, – sakitce dedim, ele düşündüm
ki, sen eşitmedin, bu ise sonuncu şansım idi, kederle bu sözleri senin ardınca
qışqırdım. Amma bu senin vecine deyildi. Ve seni qetiyyen maraqlandırmırdı. Ne
yollasa men yavaş-yavaş geriye – şehere döndüm.)
***
İki saat sonra ise mektub ve çiçekler – xeyirxahlıq ve teskinlik geldi.
Sizin F.
Milena, yene de ünvan oxunmur, poçtda onu yeniden yazıb tamamlayıblar. Birinci
xahişimden sonra ünvan ela, aydın, gözel idi, amma yene de bezi herfler seçilmirdi.
Eger poçt xidmetçisinin gözleri de menimki kimi olsaydı, senin ünvanından başqa
heç ne oxuya bilmezdi. Amma poçt poçtdur...
BAZAR ERTESİ
Sen haqlısan, indi mektubu alanda, teessüf ki, gecedir, sabah ise mühendisle
Bosende kiçik bir gezintiye çıxmaq niyyetindeyem. “Körpe” baredeki
mezemmetlerini oxudum, men, doğrudan da, özüme bele dedim: kifayetdir, bu
mektubu bu gün oxumaq olmaz, eger sen sabah gezintiye çıxacaqsansa, heç
olmasa bir az yatmaq lazımdır, amma oxumağa davam edenedek müeyyen vaxt
keçdi, her şeyi başa düşdüm, gerginlik yox oldu, eger sen burada olsaydın (men
yalnız beden yaxınlığını nezerde tutmuram), üzümü yüngülleşmiş halda dizlerine
söykeye bilseydim... Bu, xestelikdir, elemi? Men ki seni tanıyıram, hem de
“körpe”nin ele de pis müraciet forması olmadığını bilirem. Men de zarafatı başa
düşürem, amma her şey menim üçün qorxu ola bilir. Eger sen dünen yazsaydın ki:
“Dünen men mektubundakı “ve”leri saydım, filan

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 202 >>