doldururuq. Men kime qısqanmalıyam ki?
***
7) Çerşenbe axşamı, axşam
Görürsenmi, Milena, men içinde ne yazıldığını bilmediyim halda, mektubu
sene yollayıram. Bele oldu: men ona ved etdim ki, saat 3:30-da evlerinin yanında
gözleyeceyem. Paroxodda gezmeye hazırlaşırdıq, amma dünen men gec
yatmışdım, ona göre de pnevmatik poçtla ona bele bir yazı gönderdim: nahardan
sonra mütleq yatmalıyam, ona göre de yalnız saat 6-da geleceyem. Mektub ve
teleqraf qarantının olmaması ve gecikmelerin mümkünlüyünden narahat olduğum
üçün elave etdim: “Mektubu yalnız ikimiz müzakire edenden sonra Vyanaya
gönder”. O, bu mektubu seher tezden yarımhuşsuz veziyyetde yazmış – ne
yazdığını deye bilmese de – ve derhal qutuya atıbmış. Menim pnevmatik mesajımı
alan kimi, yazıq qız poçtamta qaçır, mektubu hardasa axtarmağa çalışır,
sevindiyinden mektubu ona veren qulluqçuya bütün pulunu hediyye edir, yalnız
sabahı günü verdiyi pulun mebleği onu qorxudur ve axşam mektubu menim üçün
getirir. İndi men ne etmeliyem? Ümidim bu mektuba icaze vermeyime ve senin
cavabına esaslanırdı, amma etiraf edim ki, ümidim menasız olsa da, başqa yolum
yox idi. Eger mektubu indi açıb oxusam, ondan inciyeceyem ve yeqin ki, onu
göndere bilmeyeceyem. Budur, özümü senin ellerine verdiyim kimi, onu da
tamamile ve bütöv şekilde senin ellerine teqdim edirem.
Praqada hava yüngülce tutqundur, üreyimde bir ağırlıq vardır, hele de mektub
yoxdur. Düzdür, her hansı mektubun gelmesi qeyri-mümkün olsa da, bunu üreye
izah etmek mümkün deyildir.
F.
8) Çerşenbe axşamı, bir az sonra
Bu mektubu tezece poçt yeşiyine atmışdım ki, fikirleşdim: bele bir şeyi senden
nece teleb etmek olar? Eslinde, demeliydim ki, düzgün ve zeruri qerar qebul
etmek yalnız menim işimdir, heqiqeten de, yad adama etibar ederek ona bu cür
cavab mektubu yazmaq senin üçün tamamile qeyri-mümkündür. Ne etmeli,
Milena, bu mektub ve teleqrama göre meni bağışla, onların senin hicranından
yaranmış zeif mühakimelerimden doğduğunu başa düş.

<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 202 >>