sonra ise sene teleqraf vuraram. Çerençiliyime göre meni bağışla,
bu on bir mektubumu tulla kenara, reallıq vaxtı gelmişdir, o, yaxşı ve böyükdür.
Bele hesab edirem ki, indi yalnız senin erine olan sevginden ehtiyat etmek
lazımdır. Senin yazdığın yeni tapşırığa gelince ise, onlar, doğrudan da, çetindir,
amma meni sene yaxınlaşdıran qüvveleri lazım olan qeder qiymetlendirmemek
olmaz. Düzdür, hele yatmıram, amma dünen senin iki mektubuna göre
düşündüyümden daha sakitem (tesadüfen Maks onun şahidi oldu ki, bu çox da
yaxşı şey deyildir, axı nece olsa da, bu sırf menim işimdir, aha, bax qısqanmayanın
qısqanclığı bele başlayır, yazıq Milena!). Senin bugünkü teleqramın da bir az meni
sakitleşdirdi.
Bu teleqram heyecanım, heç olmasa, o qeder de böyük deyildir, tamamile
dözüle bilendir. O öz üzerine ağlagelmez derecede çetin iş götürmüşdür, işin
mahiyyetine göre bir az, ola bilsin ki, tam, vicdanla onu heyata keçirmişdir; bu işi
daha uzaqlara aparmağa ise, fikrimce, qadir deyildir ve buna göre yox ki, onun
buna gücü çatmır (onunla müqayisede menim gücüm nedir ki?), ona göre ki, indiye
qeder baş verenler onu hedden artıq sıxır, hedden artıq qezeblendirir, bu işi
görmek üçün fikrini cemlemekden mehrum edir. Ola bilsin ki, başqası ile birlikde
bu onun üçün yüngül olacaqdır.
Niye ona mektub yazmayım?
13) Cüme
Stasyanın mektubu ile bağlı bir neçe söz – dayım sevimli adamdır, indi bir az
mene mane olur, meni gözleyir. Belelikle, Stasyanın mektubu dostcasına ve
ürekden yazılmışdır, amma orada bir çatışmazlıq vardır, kiçik, ola bilsin ki, temiz
formal çatışmazlıqdır (heç de inanmıram ki, bu nöqsansız mektub daha da semimi
olur, hetta eksinedir), bu ve ya başqa şekilde onda ya nese çatışmır, ya da eksine,
artıqdır, ola bilsin ki, mühakimelilik – sanki bu, erinden ireli gelir, dünen o menimle
mehz bu cür danışmışdı. Men, heqiqeten, mehriban olan insanlar haqqında hansı
tonda danışıram? Qısqanclıq ele hemin qısqanclıqdır, amma, Milena, sene söz
verirem,

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 202 >>