sen Vyanada,
men ise öz qorxumla birge Praqada ve bizim her ikimiz – tekce sen yox, hem de
men – bu bağı qırmağa cehd edirik. Milena, bir bax: eger onda Vyanada olarken
sen mene tamamile inansaydın (seni inandıran hemin addımı atmağa qeder sen
menimle razı idin), sen indi Vyanada hamını günahlandırmazdın, daha doğrusu,
heç bir “tene” olmazdı, sen ise, sadece olaraq, Praqada olardın ve sonuncu
mektubunda özünü sakitleşdirmeyin ise yalnız teskinlikdir, vessalam. Sen razı
deyilsenmi?
Eger sen derhal Praqaya gelseydin, yaxud heç olmasa, bu cür qerar qebul
etseydin, bu menim üçün senin xeyrine sübut olmayacaqdı, – sene nisbeten men
heç bir sübuta ehtiyac duymuram, sen menim üçün her şeyden ucadasan, sen
özün aydınlıq ve etibarlılıqsan – amma bu menim xeyrime böyük bir sübut olardı,
men ise ona ehtiyac hiss edirem. Burada menim qorxum da elave yem tapır. Ola
da bilsin ki, her şey bir az da pisdir ve mehz men, “xilaskar kimi”, seni Vyanada
saxlayıram.
***
He-e, meşede pis hava olacağı barede qorxurduq, amma her şey yaxşı oldu. Gel
sonralar da o tehlüke altında yaşayaq, axı başqa cür mümkün deyildir.
Başa düşmürem ki, bu xanımın mektubu niye xoşunuza gelmir. O, öz vezifesini – sende qısqanclıq yaratmaq vezifesini – yerine yetirib, düzdürmü? Bundan sonra
zaman-zaman men bele mektublar ixtira edecek, onları öz ellerimle yazacağam,
keskin şekilde redd etdiyinden daha yaxşılarını yazacağam.
Xahiş edirem, heç olmasa, bir neçe kelme öz işinden yaz! “Pesta”? “Lipa”?
“Kmen”? “Politika”?70
***
Yene de ne ise demek istedim, amma yene de bir genc şair geldi. Bilmirem niye,
amma kimse gelen kimi men derhal senedler barede düşünürem ve bütün görüş
erzinde başqa bir şey haqqında fikirleşe bilmirem. Yorulmuşam, heç ne bilmirem
ve isterdim ki, başımı senin dizlerine qoyum, saçlarımda senin ellerini hiss edim ve
ebedi olaraq bu cür qalım.
Senin
He bir de onu demek isteyirdim ki, senin mektubunda (diger heqiqetlerle yanaşı)
bir böyük heqiqet vardı, ze vlastne

<< 1 ... 84 85 [86] 87 88 ... 202 >>