haqqında sene danışacağam.
Vyanaya ise men gelmeyeceyem, yox; bunun üçün zahirde ya yalan danışmaq
lazımdır (xidmeti işimde demeliyem ki, xesteyem), ya da iki boş günümü ardıcıl
buna hesr etmeliyem. Amma bunlar yalnız daxili engellerdir, dostum (bunu men
öz-özüme deyirem).80
Teleqram! Sağ ol, sağ ol, bütün ittihamları geri götürürem: beli, onlar da var
idiler ve tamamile ittiham da deyildiler, onlar nevaziş idi, amma bu defe ellerimle
sığallamıram, men bu defe ovuclarımla yox, elimin arxa terefi ile sığal çekirem,
çünki onlar qısqanclıqdan çoxdan çat-çat olublar. Yene de menim yanıma genc şair
ve qrafika ustası geldi (amma o, esasen, musiqiçidir),81 o daim gelir, bu gün iki
qravür getirmişdi (biri Trotskiye, digeri “Xoş Müjde”ye82 aid idi – görürsen de,
onun dünyası dar deyildir); ona ve özüme xoş olmaq üçün men derhal ortaya senin
barende bir ipucu atdım, dedim ki, onları Vyanadakı dostuma göndereceyem,
bunun ise gözlenilmez neticesi o oldu ki, qravüraların heresinin iki suretini aldım
(seninkini men burada saxlayıram – belke onları sen derhal almaq isteyirsen?).
Sonra ise teleqram geldi, onu oxudum, oxudum ve oxumaqdan ayrıla bilmirdim,
fereh ve minnetdarlıq hisleri qelbimi doldurmuşdu, o ise bu müddet erzinde, heç
ne olmamış kimi, danışığını davam etdirirdi (onun mane olmaq niyyeti yox idi,
qetiyyen bele deyildi, birce kelme ile deseydim ki, işim vardır, bu sözü berkden
deseydim ki, o ayılsın, onda sözünü yarımçıq keserek qaçıb gedecekdi ve zerre
qeder de incimeyecekdi). Xeber özlüyünde çox vacib xeber idi, teferrüatlar ise
daha ehemiyyetli olmalıdır. Ve her şeyden evvel: sen özünü nece “feda
edeceksen” yeni? Bu ki mümkün deyildi; hekim bundan menasız bir söz deye
bilmez. Ax, bütün bunlar çox pisdir; amma her halda – çox sağ ol, çox sağ ol.
Şenbe
Budur, artıq bu iki mektubu ve açıqcanı yarım saatdır ki, oxuyuram (zerf de yaddan
çıxmayıb, teeccüb edirem ki, niye mektublar şöbesinin işçileri gelib sene göre üzr
istemirler) ve yalnız

<< 1 ... 92 93 [94] 95 96 ... 202 >>