adileşir, amma onu cibine qoyan kimi, o yeniden sözlerle dolur). Sen onda
boylanırsan ve tehlükeli minalara benzer insanları görürsen, onlarda qısqanclıq
yoxdur, amma her halda sifetlerinde yazılmışdır: Nece? Bu teleqram mehz sene
gelib? Bu barede derhal yuxarıya melumat vermek lazımdır. Heç olmasa, qoy
Vyanaya yubanmadan çiçek (bir qucaq dolusu) göndersinler. Her halda bu
teleqram meselesini ele-bele qoymayacağıq”. Amma buna benzer heç bir şey
yoxdur, hara baxırsansa, hamı sakitdir, tilovçular balığı tilova salmağa davam edir,
veyller gözlerini onlara dikmeye davam edir, uşaqlar futbol oynayır, dilençiler
körpünün yanından kreyser toplayırlar. Elbette ki, diqqetle baxsan, bütün
bunlarda bir esebilik görersen, insanlar özlerini mecbur edirler ki, öz fikirlerini
büruze vermemek üçün öz meşğuliyyetlerini davam etdirsinler. Amma mehz
onların özlerini mecbur etmeleri çox xoşagelendir – sanki her terefden sesler
eşidilir: “Her şey düzgündür, teleqram sene aiddir, biz razıyıq, biz artıq senin o
teleqramı almağa haqqının olub-olmadığını aydınlaşdırmaq istemirik, biz buna göz
yumuruq, onu özünde saxlaya bilersen”. Ve onda men onu bir deqiqelik çıxarıb
yeniden baxıram, evvelce teşvişe düşürem ki, birden onlar qezeblenerler, – niye
men sakit, sessiz qalmamışam ve onu gizletmemişem – yox onlar qezeblenmirler,
nece idilerse, elece de öz işlerindedirler.90
Axşam yeniden bir felestinli yehudi ile görüşdüm, bunu mektubda izah etmek
mümkün deyildir (bu görüşün menim üçün ehemiyyetini nezerde tuturam) – balaca, demek olar ki, cırtdanboylu, zerif saqqallı, tekgöz adamcığaz idi. Amma bu
görüşe gecenin yarısını hesr etmeli oldum. Növbeti defe bu haqda danışaram.
***
Ola bilsin ki, senin pasportun yoxdur, bes onu almaq imkanın nece?
Cüme
Milena, menim zirek Milenam, senin otağın menim xatirelerimde deyişilir. Yazı
stolu ve bütün ordakı quruluş evvelce diqqeti celb etmirdi, çünki orada iş
qaynayırdı, indi ise iş ele çoxdur ki, men onu hiss edirem, o meni

<< 1 ... 96 97 [98] 99 100 ... 202 >>