incime.
- Yaxşı, xala, bir-iki güne çıxaram.
Gece otaq ona Şeytanın özünün yatdığı, Şeytanın emri ile Memmed Eminin döyüldüyü, Şairin işgence verildiyi, Avropadan gelen insan haqlarınu qoruyan deputatları şahmatda yıxıb-sürüdüyü kameradan da soyuq, qaranlıq ve dar geldi. Heç Ezrayılın çürümüş almasını iylemeden canını tapşıran Ayna Sultanovaya edilen vehşetlere dözmeyib çatlayan divarların arasında özünü bu qeder pis hiss elememişdi, canı sıxıldı.
Yüzlerle oğlanı bir işaresi ile ölüme aparan, ayağını yere vuranda Dünyanın En Varlı Şeheri kimi bir şeheri silkeleyen, nazirlerin boğazından quş boğazı kimi yapışan bir oğula indi bu boyda ölkede - yolunda her şeyini qurban verdiyi bu boyda ölkede Allahın bir kirekeş otağını da çox görürdüler. Amma onu bundan da çox ağrıdan başqa şey idi. Yaralardan axan qanlar qurumamış insanlar her şeyini unutmuşdular. Sanki bu dünyada heç ne olmamışdı - ne Dünyanın En Varlı Şeheri, ne Qarabağ, ne şehid, ne de qucaqlarda “emi, qoyma ölüm” deyib can veren qız görmemiş cavanlar - her kes öz işindeydi.
Ve onu da başa düşürdü ki, qapıya gelen elçilerin teklifleri heç de onların ağalarının onun keçmiş xidmetlerini qiymetlendirmesi deyil,yeniden ondan öz meqsedleri üçün istifade etmekdi, vessalam.
Elçilerin heç birine acı söz deyib qapıdan qovmamışdı. İstehza ile, bu istehzanı gelen elçiler de hiss edirdiler, amma üstün vurmurdular, qulaq asmışdı, hamısına da demişdi ki, fikirleşerem.
Amma biri onu hövseleden çıxartdı. İgid oğlanıydı, vaxtile bir şeheri qoruyurdu, müharibenin yorğunluğunu ve havasını çıxarmaq üçün onu da Bayıldakı bahalı otelin bahalı nömrelerinin birine dincelmeye göndermişdiler. Canından müharibe havası çıxanadek dincelmişdi, sonra Prezident efv elemişdi.
- Utanmırsan?
- Neden?
- Bir şeheri qoruyan oğlan indi bir adamı qoruyursan. Yeni bu adam o qoruduğun şeherden çox bahalıdı? Özün de qezetde beyanat verirsen ki, ona bir söz deyen menim meyitimin üstünden keçmelidir. Senin meyitin qoruduğun şeherde qalmalıydı

<< 1 ... 99 100 [101] 102 103 ... 119 >>