maşına oturub gedecem.
Reis az qala yalvardı:
- Komandir, meni sındırma.
Reisle idareden çıxdılar.
Komandir gördü ki, bayaq onu rayona aparacaq Esger Köynekli Sürücü idarenin qabağında var-gel edir, teeccüble soruşdu:
- Sen burda ne gezirsen?
- Nece yeni ne gezirsen?! Seni gözleyirem!
- Meni?
- Bes kimi? Demirdin rayona gedeceyik. Bele kişilik olar ki, seni qoyum gedim?!
Komandir güldü:
- Reis, görürsüz de maşınım da hazırdı.
Reis:
- Ne deyirem ki, yaxşı yol. Amma qayıdanda mütleq meni tapın ha, gözleyecem.
Maşına oturub şüşeni yendirdi ve soruşdu:
- Reis, siz doğrudan At Belinde Olan Adamın oğlusuz?!
Reis ele sadelövcesine and içdi ki:
- Vallah, he!
***
Gece yuxusuz qaldığından bütün yolboyu maşında yatdı. Esger Köynekli Sürücü yolun belini qırmaq üçün söhbetden ötrü ölse de onu oyatmağa qıymadı. Nehayet, menzil başına çatdılar, burdan o yana yol yox idi, burdan o yana yolun belini heqiqeten qırmışdılar...
Esger Köynekli Sürücü onu oyatmağa mecbur oldu:
- Emi, ay emi!
- Deyesen berk yatmışdım.
- He, ele şirin yatmışdız, oyatmağa üreyim gelmedi. Yol qurtarmasaydı heç oyatmayacaqdım.
Maşından düşdüler.
- Yaxşı, dostum, sen burdan qayıt.
- Bes sen?
- Men burda qalacam, hele işim var.
- Belke gözleyim? Sonra gedek bize. Evimiz burda, yaxındadı, Çadır Şeherinde.
- Yox, sağ ol. Onsuz da bu gün sene çox eziyyet verdim,- dedi Komandir ve elini cibine salıb pul çıxartdı, - Men qiymeti bilmirem, ne qeder lazımdı götür.
- Ne danışırsan, emi, pul nedi?! Sen içeride olanda şöbenin qabağında polisler senden danışırdılar. Men de senin adını eşitmişem. Böyükler çayxanada senin haqqında çox danışırdılar, ele indi de danışırlar. Menim atam da şehid olub, belke tanıyırdız, adı Cemil idi.
Komandir ha fikirleşdi, bele bir adamı yadına sala bilmedi, amma bu cavanın könlünü de sındırmaq istemedi:
- Tanıyırdım. Çox qeyretli döyüşçüydü.
Esger Köynekli Sürücü ele sevindi ki, Komandir öz şirin yalanıyla bu cavanı sevindirmeyinden çox xoş oldu.
- Emi, menim

<< 1 ... 112 113 [114] 115 116 ... 119 >>